Για περισσότερα πατήστε εδώ>>
Αυτό συνέβη σε αρκετά τμήματα του ΤΕΙ, μάλιστα συγκεκριμένα και ειδικά, για μαθήματα πληροφορικής και διαδικτύου, ενώ το ΤΕΙ διέθετε μόνιμα στελέχη με μεταπτυχιακό στην πληροφορική (από Ελληνικά, αλλά και ξένα πανεπιστήμια), τα μαθήματα αυτά εντέλει τα ανέλαβαν έκτακτοι Εργαστηριακοί Συνεργάτες (άνευ διδακτορικού), μάλιστα ένας από αυτούς με μεταπτυχιακό στην διασφάλιση ποιότητας. Δηλαδή, ενώ υπάρχουν μόνιμοι με εξειδικευμένα προσόντα για κάποια μαθήματα, λόγω αυτής της γενικής και αφοριστικής απόφασης, δεν αναλαμβάνουν μόνιμοι το διδακτικό έργο και εντέλει αναλαμβάνουν έκτακτοι ακόμη και με μη συναφή ή εν πάση περιπτώσει, λιγότερο συναφή, με την θέση προσόντα.
Ο νομοθέτης σοφά επιτρέπει στα ΤΕΙ - ΑΕΙ να αποφασίζουν ειδικά και ξεχωριστά για την κάθε περίπτωση, αλλά αυτό δεν ήταν μάλλον επιθυμητό από την διοίκηση του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας. Η "ρουσφετολογική" εκμετάλλευση των εκτάκτων και ο παραγκωνισμός (ενδεχομένως και λούφα) κάποιων μονίμων, είναι ίσως η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δοθεί.
Κατά την ίδια λογική, μόνιμοι διδάσκοντες με διδακτορικό τίτλο θα πρέπει να αναλαμβάνουν διδακτικό έργο, αφού πρώτα επιλεξούν - αναλάβουν οι έκτακτοι με τα αντίστοιχα ή και λιγότερα προσόντα (με διδακτορικό). Δηλαδή, "εκ των περισσευμάτων της τραπέζης", όπως δηλαδή και οι υπόλοιποι άνευ διδακτορικού μόνιμοι διδάσκοντες.
Με
ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του ΤΕΙ Δυτικής
Μακεδονίας (συνεδρίαση 23/14, θέμα 5ο), που έχει αναρτηθεί
και στην διαύγεια (ΑΔΑ:
64ΞΙ46914Β-ΠΗΩ),
μόνιμα μέλη - διδάσκοντες (άνευ διδακτορικού) του ιδρύματος, δεν μπορούν γενικά και υπό οποιαδήποτε περίπτωση - συνθήκες να αναλάβουν αυτοδύναμο διδακτικό έργο (θεωρία του μαθήματος), αν και ο νόμος το επιτρέπει (άρθρο
39 παρ. 27 του Ν. 4186/13), διότι έτσι αποφάσισε η διοίκηση του ΤΕΙ (άνευ αιτιολογίας).
Το οξύμωρο και παράλογο όμως της υπόθεσης αυτής, είναι ότι αυτό το διδακτικό έργο εντέλει το αναλαμβάνουν έκτακτοι με τα ίδια (άνευ διδακτορικού) ή και λιγότερα προσόντα! Δίδεται δηλαδή αυτοδύναμο διδακτικό έργο σε έκτακτους Εργαστηριακούς Συνεργάτες, ενώ δε δίδεται το ίδιο δικαίωμα σε μόνιμο προσωπικό με αντίστοιχα ή και παραπάνω προσόντα. Αυτό είναι πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο!
Το οξύμωρο και παράλογο όμως της υπόθεσης αυτής, είναι ότι αυτό το διδακτικό έργο εντέλει το αναλαμβάνουν έκτακτοι με τα ίδια (άνευ διδακτορικού) ή και λιγότερα προσόντα! Δίδεται δηλαδή αυτοδύναμο διδακτικό έργο σε έκτακτους Εργαστηριακούς Συνεργάτες, ενώ δε δίδεται το ίδιο δικαίωμα σε μόνιμο προσωπικό με αντίστοιχα ή και παραπάνω προσόντα. Αυτό είναι πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο!
Αυτό συνέβη σε αρκετά τμήματα του ΤΕΙ, μάλιστα συγκεκριμένα και ειδικά, για μαθήματα πληροφορικής και διαδικτύου, ενώ το ΤΕΙ διέθετε μόνιμα στελέχη με μεταπτυχιακό στην πληροφορική (από Ελληνικά, αλλά και ξένα πανεπιστήμια), τα μαθήματα αυτά εντέλει τα ανέλαβαν έκτακτοι Εργαστηριακοί Συνεργάτες (άνευ διδακτορικού), μάλιστα ένας από αυτούς με μεταπτυχιακό στην διασφάλιση ποιότητας. Δηλαδή, ενώ υπάρχουν μόνιμοι με εξειδικευμένα προσόντα για κάποια μαθήματα, λόγω αυτής της γενικής και αφοριστικής απόφασης, δεν αναλαμβάνουν μόνιμοι το διδακτικό έργο και εντέλει αναλαμβάνουν έκτακτοι ακόμη και με μη συναφή ή εν πάση περιπτώσει, λιγότερο συναφή, με την θέση προσόντα.
Ο νομοθέτης σοφά επιτρέπει στα ΤΕΙ - ΑΕΙ να αποφασίζουν ειδικά και ξεχωριστά για την κάθε περίπτωση, αλλά αυτό δεν ήταν μάλλον επιθυμητό από την διοίκηση του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας. Η "ρουσφετολογική" εκμετάλλευση των εκτάκτων και ο παραγκωνισμός (ενδεχομένως και λούφα) κάποιων μονίμων, είναι ίσως η μόνη λογική εξήγηση που μπορεί να δοθεί.
Κατά την ίδια λογική, μόνιμοι διδάσκοντες με διδακτορικό τίτλο θα πρέπει να αναλαμβάνουν διδακτικό έργο, αφού πρώτα επιλεξούν - αναλάβουν οι έκτακτοι με τα αντίστοιχα ή και λιγότερα προσόντα (με διδακτορικό). Δηλαδή, "εκ των περισσευμάτων της τραπέζης", όπως δηλαδή και οι υπόλοιποι άνευ διδακτορικού μόνιμοι διδάσκοντες.
Η
απόφαση αυτή εγείρει πολλά νομικά,
οικονομικά και ηθικά διλήμματα περί
χρηστότητας της δημόσιας διοίκησης και
προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος,
καθώς επίσης το πως το κράτος – η
πολιτεία, εν καιρώ κρίσης και ασφυκτικών
μέτρων κατά του λαού, μάλλον ως απλός
θεατής, εάν όχι ως συνεργός, ανέχεται -
επιτρέπει αυτές τις καταστάσεις.
