Οι ομοιότητες στα αεροπορικά δυστυχήματα στις Άλπεις και του Μονάχου (με την ομάδα της Manchester United το 1960)

Για περισσότερα πατήστε εδώ>>

Όλοι θυμόμαστε ή ακούσαμε για το αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου που αποδεκατίστηκε η περίφημη ποδοσφαιρική ομάδα της Manchester United το 1960. Βλέποντας το τωρινό δυστύχημα στις Γαλλικές Άλπεις, με την θυγατρική και πιο "φθηνή" της Lufthansa, αεροπορικής εταιρίας Germanwings, έρχονται στην μνήμη μας κάποιες ομοιότητες και συγκρίσεις - συνειρμοί που πρέπει να αναφερθούν.

Οι ομοιότητες είναι, πως αρχικά και στις δύο περιπτώσεις κρίθηκε υπεύθυνος μόνο ο πιλότος (κυβερνήτης ή συγκυβερνήτης), το ότι δεν αποζημιώθηκαν τα θύματα και το κυριότερο δεν τιμωρήθηκαν οι υπεύθυνοι. Ο πιλότος και γενικά το ανθρώπινο λάθος ή η σκοπιμότητα, είναι η εύκολη, η πιο φθηνή και συμφέρουσα λύση. Αποδείχθηκε όμως εκ των υστέρων, πως ο κυβερνήτης ή ο συγκυβερνήτης εν προκειμένω τώρα, είναι συνήθως το εξιλαστήριο θύμα, ο εύκολος "ανώδυνος" στόχος.

Δείτε λοιπόν την παρακάτω σύγκριση των δυστυχημάτων που και στις δύο περιπτώσεις ο πιλότος με πολύ βιασύνη θεωρήθηκε υπεύθυνος:

- Ατύχημα στο αεροδρόμιο Μονάχου που σκοτώθηκαν και οι ποδοσφαιριστές της Manchester United το 1960: 

Αρχικά: Το πόρισμα του Γερμανού εμπειρογνώμονα, ανέφερε πάγο στα φτερά του αεροπλάνου ως αιτία του δυστυχήματος, αν και αυτό δεν εξηγούσε πλήρως το δυστύχημα (το αεροπλάνο έκοψε ταχύτητα), κάτι το οποίο αμφισβητούσαν με μαρτυρίες τους αυτόπτες μάρτυρες και ο πιλότος που έκανε την διαδικασία απόψυξης. Ο δε πάγος στα φτερά με βάση επιστημονικών πειραμάτων, θεωρείται πλέον πως προήλθε από τον πυροσβεστικό αφρό - υγρό για την κατάσβεση του αεροπλάνου (ήτοι, δημιουργήθηκε μετέπειτα). Οι δε πρώτοι πιλότοι που προσέγγισαν το αεροπλάνο δεν είδαν πάγο στα φτερά!  

Εντέλει: Αργότερα και μετά από μαρτυρίες και πολυετείς επιστημονικές έρευνες, αποδείχθηκε πως και το αεροπλάνο παρουσίαζε δυσλειτουργία και ότι υπήρχε λάσπη (από χιόνι, νερό και χώμα) στο τέλος του αεροδιαδρόμου, αιτίες που δικαιολογούσαν και πιθανότατα συντέλεσαν στο δυστύχημα. Για περισσότερα διαβάστε εδώ: 

http://en.wikipedia.org/wiki/Munich_air_disaster

- Ατύχημα στις Άλπεις με την Germanwings:

Φέρεται με πολύ βιασύνη και χωρίς να τηρηθούν καν τα προσχήματα, πως ο πιλότος (ο συγκυβερνήτης) έριξε εσκεμμένα το αεροπλάνο λόγω ψυχολογικών προβλημάτων! Δηλαδή, δεν λαμβάνεται πρωτίστως υπόψιν πως το αεροπλάνο ήταν παλιό, πολύ "καταπονημένο" από πτήσεις. Φυσικά ένας ειδικός αυτό πρώτα διερευνά και υποπτεύεται και δεν κάνει απευθείας ψυχολογική ανάλυση του πιλότου για να εξηγήσει ένα δυστύχημα. 

Κάποιοι ενδεχομένως αδαείς τώρα και σε σχέση με πριν, αξιολογούν τον πιλότο ως υπεύθυνο με απίστευτη βιασύνη, αυθαίρετα και σε πλήρη αντίθεση με το γεγονός ότι προσφάτως οι ειδικοί τον έκριναν ικανό! Σημειωτέον, οι ειδικοί έκριναν προσφάτως τον συγκυβερνήτη ως ικανό 100% για πτήσεις αυτού του αεροπλάνου, γνωρίζοντας και μελετώντας το ιστορικό του (και άνευ βιασύνης).  

Ο δε πιλότος (συγκυβερνήτης) σε ανάρτηση του στα κοινωνικά δίκτυα, δείχνει το πόσο χαρούμενος είναι που πετάει αυτό το αεροπλάνο και που κρίθηκε 100% ικανός - έτοιμος για πτήσεις.  

Όμως, αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως το εν λόγω αεροπλάνο πριν πέσει πετούσε αθόρυβα (άρα με σβηστούς ή τους κινητήρες στο "ρελαντί" λόγω καθόδου με αυτόματο πιλότο) λίγο πριν συντριβεί. Επίσης, είναι γνωστό τοις πάσι, πως όταν οι κινητήρες αεροπλάνου πάθουν βλάβη ή όταν γίνει αποσυμπίεση της ατράκτου, που είναι η πιο πιθανή αιτία, ο πιλότος ρίχνει το ύψος (βουτάει) προκειμένου να κατέβει χαμηλότερα (για ποικίλους λόγους που δεν είναι της παρούσας να αναφέρουμε). Για να συντριβεί εσκεμμένα ένα αεροσκάφος από τον πιλότο δεν χρειάζεται η συνδρομή του αυτόματου πιλότου, ακόμη και ένας αδαής το προσκρούει με ευκολία στο βουνό. Βεβαίως, ενδεχομένως ο χειρισμός της κατάστασης να μην ήταν ο πλέον δόκιμος, λόγω της απειρίας του πιλότου ή σε περίπτωση αποσυμπίεσης λόγω της έλλειψης των αισθήσεων του πιλότου, αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση πως έγινε εσκεμμένα. Το ότι ο κυβερνήτης προσπαθούσε να μπει στην καμπίνα και ότι ο συγκυβερνήτης δεν το επέτρεπε (;;;), είναι συμπέρασμα που είναι λίγο πολύ αυθαίρετο την δεδομένη στιγμή, είναι βιαστικό - πρόχειρο - απλοϊκό και δύσκολο να αποδειχθεί ακόμη και αν ισχύουν όσα αναφέρονται (δηλαδή μπορεί να μην είχε τις αισθήσεις του ο συγκυβερνήτης κ.α.).

Άξιο αναφοράς επίσης είναι ότι οι αεροπορικές και κατασκευαστικές εταιρίες πληρώνουν αδρά τα θύματα σε περίπτωση δυστυχήματος και πολλές έκλεισαν γι' αυτό τον λόγο:

(βλέπε http://en.wikipedia.org/wiki/American_Airlines_Flight_191. 

Η παρούσα ανάρτηση δεν είναι και δεν έχει τα εχέγγυα μιας έρευνας ή ενός ειδικού, ούτε την αντικαθιστά, αλλά παρουσιάζει οπτικές και απόψεις που βασίζονται στην κοινή λογική. Η δε κοινή λογική δεν δύναται να ικανοποιηθεί με την εξήγηση που αρχικά (χθες) δόθηκε μέσω κάποιων Μ.Μ.Ε. και (το πιο σημαντικό) με τον τρόπο και την βιασύνη που αυτή δόθηκε. Πρέπει λοιπόν να γίνει ενδελεχής έλεγχος - έρευνα, να μην προκαταβάλλονται οι ειδικοί και ο κόσμος με τέτοια βιασύνη και προχειρότητα.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Από τα μνημόνια κράτους, στο απόλυτο προσωπικό μνημόνιο.

Έως τώρα ζήσαμε - ζούμε τα μνημόνια Ι & ΙΙ επί του κράτους, με ότι συνέπεια είχε αυτό στον πολίτη αυτής της χώρας (σε συντάξεις, μισθούς, φόρους, τέλη κ.α.). Τα μνημόνια ουσιαστικά εξουσιάζουν, ελέγχουν και ποδηγετούν το δημοκρατικό κράτος, τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς.

Το απόλυτο όμως μνημόνιο, είναι κάτι βαθύτερο, κάτι πιο ριζικό και ισοπεδωτικό, είναι ο έλεγχος του πολίτη, του προσώπου του και της συνειδήσεως του. Δηλαδή, αυτό που γίνεται σε επίπεδο κράτους να γίνει σε επίπεδο προσώπου και με μεγαλύτερη μάλιστα αυστηρότητα.

Η παρούσα κυβέρνηση υποσχέθηκε την κατάργηση των μνημονίων, της δυσανάλογης, φορολογίας μεταξύ πτωχών και πλουσίων και πολλά άλλα ευεργετικά για τον πολίτη μέτρα, τα οποία δεν υλοποιήθηκαν ακόμη (κανένα από αυτά), αλλά βεβαίως είναι πολύ νωρίς για να την κρίνουμε.

Δεν υλοποιήθηκε ούτε το περιουσιολόγιο, αυτό το οποίο θα αποτελέσει την βάση για μια δικαιότερη φορολόγηση των πολιτών, δεν είναι καν προς διαβούλευση, αλλά είναι σε διαβούλευση ήδη η κάρτα του πολίτη!

Δεν γνωρίζω κράτος της υφηλίου που προχώρησε σε έκδοση κάρτας του πολίτη (ουσιαστικά στον έλεγχο των εσόδων - εξόδων του πολίτη και δεν ξέρω τι άλλο), χωρίς να υπάρχει περιουσιολόγιο. Αυτό το άλμα είναι τουλάχιστον περίεργο και χρίζει προσοχής, εγρήγορσης και παρατήρησης. Πως θέλει μια κυβέρνηση να σταματήσει τον έλεγχο του κράτους (τα μνημόνια), αλλά προχωρά στον έλεγχο του πολίτη με παρόμοιο ή και χειρότερο τρόπο από αυτόν του κράτους, είναι κάτι οξύμωρο. Το δε περιουσιολόγιο είναι στα σχέδια όλων των κυβερνήσεων από εποχής Κ. Καραμανλή του νεωτέρου (2009), αλλά δεν προχώρησε έως σήμερα και κανείς δεν ξέρει σε ποιο στάδιο βρίσκεται. Δεν είναι η διαδικασία που είναι δύσκολη, τουναντίον είναι απλούστατη με τα μέσα που διαθέτουμε στην εποχή μας (μια απλή ηλεκτρονική δήλωση είναι), αλλά δεν υπάρχει προφανώς η πολιτική βούληση.

Η κάρτα του πολίτη, απευθύνεται κυρίως σε πολίτες με μέσα, κατώτερα και τα κατώτατα εισοδήματα και όχι στους εύρωστους οικονομικά πολίτες. Δηλαδή, ο πολίτης με χαμηλά εισοδήματα καλείται να αποδείξει μέσω εξονυχιστικού ελέγχου, ότι δεν φοροδιαφεύγει (αυτό θα αποδεικνύεται μέσω της κάρτας), ενώ ο πλούσιος θα εξακολουθεί να φοροδιαφεύγει ή εν πάση περιπτώσει και πάλι δεν θα ελεγχθεί.

Είναι δε περιττό να γίνει αναφορά στον ασφυχτικό έλεγχο, όχι μόνο των οικονομικών, αλλά και των προσωπικών δεδομένων του πολίτη, που γίνεται ή δύναται να γίνει, μέσω τέτοιων καρτών και παρομοίων συστημάτων – διαδικασιών. Άλλωστε, οι πιο εύρωστες, υγιείς οικονομίες και με την λιγότερη διαφθορά, δεν διαθέτουν κάρτες πολίτη, αλλά διαθέτουν σίγουρα περιουσιολόγια και δίκαιο φορολογικό σύστημα.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Σαφές μήνυμα προς την Κυβέρνηση η απόφαση της Δίκης Παπακωνσταντίνου.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν είναι ένας οποιοσδήποτε πρώην υπουργός Οικονομικών. Είναι ο υπουργός που έλαβε την εξουσία στην αρχή της κρίσης, των μνημονίων, είχε υπερεξουσία και μπορούσε ουσιαστικά να νομοθετεί (με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου). Είναι επίσης ο υπουργός που κατ' έτρεχε αυτόν που χρωστούσε μερικές χιλιάδες ευρώ (τον φυλάκιζε δια νόμου) και δεν μεριμνούσε - έψαχνε αυτούς που χρωστούσαν τα πολλά και την λίστα Λαγκάρντ που "συμπτωματικά" υπήρχαν και οι ξαδέρφες του.

Οι δικαστές που ουσιαστικά απάλλαξαν αυτόν, έδωσαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε Κυβέρνηση και φυσικά στην τωρινή, πως ο υπουργός, ο κάθε υπουργός, μπορεί να λειτουργεί με δύο μέτρα και σταθμά, να αμελεί τις λίστες με φοροφυγάδες και δεν χρειάζεται να "αγχωθεί" ή πιεστεί - φοβηθεί για τυχόν συνέπειες.

Ήτοι, το Κράτος επαφίεται πλέον αποκλειστικά στις καλές προθέσεις του εκάστοτε υπουργού.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Ο ΕΝΦΙΑ και οι Αντισυνταγματικοί Φόροι, έγιναν πλέον "αριστερό" πατριωτικό καθήκον.

Η αναπληρώτρια υπουργός οικονομικών κ. Ν. Βαλαβάνη, αφενός προσπαθεί να μας φιλοτιμήσει και αφετέρου μας απειλεί ταυτοχρόνως πάλι. Κρατώντας καρότο και μαστίγιο, επικαλείται λοιπόν το πατριωτικό μας καθήκον για να πληρωθούν οι φόροι (το "καρότο") και ότι όσοι δεν πληρώσουν, θα ελεγχθούν από την εφορία (το “μαστίγιο”). Δηλαδή, θα ελεγθούν στο αν μπορούσαν να πληρώσουν και δεν το έκαναν.

Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο τι ακριβώς δήλωσε:

http://www.iefimerida.gr/news/191080/valavani-pliroste-foroys-kai-rythmiste-ofeiles-einai-patriotiko-kathikon

Πραγματοποιώντας την ρύθμιση που προτείνει η κυβέρνηση, όσοι δεν πληρώσαμε ΕΝΦΙΑ – Χαράτσι και άλλους άδικους φόρους (τεκμήρια διαβίωσης εξωπραγματικά, άνεργοι χωρίς εισόδημα που φορολογήθηκαν κ.α.), αποδεχόμαστε τους φόρους αυτούς (ηθικά και νομικά) και η κυβέρνηση μας “χαρίζει” τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις τους (ενώ δικαστικά έχουν ουσιαστικά κριθεί παράνομοι - αντισυνταγματικοί). Επί του παρανόμου δηλαδή κάνουν και χάρες! Με ξένα κόλλυβα μνημόσυνο αν θέλετε.

Άραγε ο Πρωθυπουργός που δεν πλήρωνε και έλεγε πως δεν πληρώνει, τώρα θα πληρώσει; Τι είδους υποκρισία είναι αυτή;

Δηλαδή, εμείς που για την εν λόγω κυρία ήμασταν ήρωες που δεν πληρώναμε τα αίσχη* των προηγούμενων κυβερνήσεων, τώρα μάλλον θα γίνουμε μπαταχτσήδες και μη πατριώτες! Όσοι δεν έχουν να πληρώσουν τους άδικους φόρους δακτυλοδεικτούμενοι, αναξιοπαθείς και μπατίρηδες. Πλέον έχασε την “αίγλη” της η αντίσταση στην φορο-επιδρομή, τώρα ή είσαι πατριώτης ή είσαι μπατίρης - μπαταχτσής!

Κατά τα άλλα θέλουν να μας κουρέψουν το χρέος οι ξένοι, όταν αυτοί το φορτώνουν στον λαό. Θα κάνουν επίσης λογιστικό έλεγχο επονείδιστου εξωτερικού χρέους με σκοπό την διαγραφή του, ενώ από εμάς και με απειλές το θέλουν στο ακέραιο!

Αυτή λοιπόν είναι και η “Αριστερή” ηθική και έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ο τρόπος δε που θέλει να επιβληθεί είναι χειρότερος και πιο ύπουλος, από πριν. Προσωπικά δεν πιστεύω πως η ηθική είναι δεξιά ή αριστερή, η ηθική είναι ηθική. Καλό λοιπόν είναι να λαμβάνουμε το μάθημα μας όσοι φανατιστήκαμε και υποστηρίξαμε άκριτα (ή και ακόμη το κάνουμε), κόμματα και ιδεολογίες σε υπέρμετρο βαθμό.

Η κ. Βαλαβάνη θα πρέπει όπως υπαινίσεται να αρχίσει τους ελέγχους μάλλον από εμένα που συντάσσω το παρόν, διότι εσκεμμένα δεν πλήρωσα χαράτσια με οποιαδήποτε ονομασία (ΕΝΦΙΑ – ΕΕΤΗΔΕ), διότι είναι κλεψιά και τους κλέφτες δεν τους ενθαρρύνουν. Τα δε χρήματα που απέκτησα ήταν και είναι λίγα, νόμιμα και φορολογημένα. Φόρο στο φόρο με προσαυξήσεις - πρόστιμα και μετά δήθεν χάρες δεν ανέχονται όσοι το μυαλό τους ακόμη λειτουργεί. Αν θέλει η κυβέρνηση να ψάξει, αλλά να αξίζει τον κόπο και να συλλέξει πολλά χρήματα, να αρχίσει από τις λίστες (Λαγκάρντ και όχι μόνο), διότι έως τώρα ούτε αυτές μπόρεσε να ψάξει και να ασκήσουν - κρατήσουν και λίγο την αιδώ τους προς τον λαό.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

*Ως αισχροί - επονείδιστοι φόροι αναφέρονται οι φόροι που δεν λαμβάνουν υπόψιν το εισόδημα ή/και φορολογούν φορολογημένο εισόδημα.

Επιτάφιος λόγος για τον Βαγγέλη.

Όλο αυτό τον καιρό παρακολουθούμε με συγκίνηση, λύπη, αγανάκτηση (υποκριτική ή αληθινή) το δράμα του Βαγγέλη Γιακουμάκη που φέρεται να αυτοκτόνησε. Η υπόθεση του Βαγγέλη φυσικά δεν είναι μεμονωμένη, δεν ήταν ο πρώτος που δέχθηκε τέτοιου είδους βία (Bulling) και δεν θα είναι ο τελευταίος. Υπάρχουν ήδη πολλοί την δεδομένη στιγμή που βασανίζονται και υποφέρουν με τον ίδιο τρόπο (από κάποιου είδους κοινωνική βία). Είναι κακό να εξαντλούμε την ευαισθησία μας ή το υποκριτικό ενδιαφέρον μας σε μια και μόνο περίπτωση.

Το δράμα αυτό πρέπει να γίνει βίωμα και να μάθουμε να βοηθάμε συνανθρώπους μας προληπτικά και όχι να θρηνούμε τον θάνατο τους ή την εξαφάνιση τους και όταν είναι ήδη αργά.

Ο Βαγγέλης είναι το δένδρο και υπάρχει και το δάσος. Αν ως κοινωνία αναγνωρίζαμε, υποδεικνύαμε, ενημερώναμε και ενημερωνόμασταν για το πρόβλημα, δεν θα πέθαινε ο Βαγγέλης, αλλά το κυριότερο θα ανακουφίζονταν και θα σώζονταν και πολλές άλλες ψυχές από τέτοιου είδους ή και χειρότερη βία. Είναι κρίμα αυτή η κοινωνική εγρήγορση και το ενδιαφέρον να ενταφιαστεί μαζί με την κηδεία και τον ενταφιασμό του τόσο πονεμένου και βασανισμένου νέου.

Το λεγόμενο νταηλίκι ή Αγγλιστί bulling είναι συνήθως λιγότερο βίαιο και λιγότερο επικίνδυνο φαινόμενο βίας, από την οργανωμένη συστηματική εργασιακή  βία, η λεγόμενη Αγγλιστί mobbing (όπου mob ο όχλος - αγέλη). Αυτού του είδους βίας στο χώρο εργασίας, ειδικά αυτήν την εποχή της κρίσης, όπου μάζα ανθρώπων ορμά ως αγέλη σε υπαλλήλους ή εργάτες με σκοπό να τους εκδιώξει από τον χώρο εργασίας (και κάποιοι συνάδελφοι του απλά βλέπουν και δεν τον βοηθούν - προστατεύουν), είναι από τις χειρότερες μορφές βίας. Σε μελέτες που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή ένωση, άνθρωποι - πολίτες που δέχθηκαν τέτοιου είδους βία, ομοιάζουν πολλές φορές ψυχολογικά με στρατιώτες που κατέρρευσαν ψυχολογικά σε πραγματικό πόλεμο! Δηλαδή, έχουμε περιπτώσεις μετά-τραυματικού στρες, που είναι μια δραματική - τρομερή ψυχολογική κατάσταση που παρατηρήθηκε σε στρατιώτες αν καιρώ πολέμου, να υφίσταται σε απλούς εργαζόμενους πολίτες.

Επί τι ευκαιρία λοιπόν, της τόσης δημοσιότητας που έλαβε η περίπτωση αυτού του νέου, είναι καλό να ενημερωθούμε για την βία που ασκείται στην κοινωνία μας γενικότερα. Έτσι, όπου την βλέπουμε θα την αναγνωρίζουμε, θα την απομονώνουμε και έτσι θα αποτρέπουμε μελλοντικές περιπτώσεις βίας, που οδηγούν σε ψυχικές παθήσεις, σε οικογενειακά - προσωπικά δράματα και στον φυσικό θάνατο συνανθρώπων - συναδέλφων μας.  Αυτό είναι και το καλύτερο μνημόσυνο για τον Βαγγέλη.

 

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Ούτε η Ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί την έκδοση Χριστοφοράκου!

 

Παλαιότερα η τότε Ελληνική κυβέρνηση, ήταν αυτή που ουσιαστικά τον επέτρεψε να διαφύγει στο εξωτερικό, αφού καθυστερούσε χαρακτηριστικά την απαγόρευση εξόδου του από την χώρα, ενώ γνώριζε τον ρόλο που διαδραμάτισε στο σκάνδαλο της Ζήμενς.

Η έκδοση του Χριστοφοράκου από την Γερμανία στην Ελλάδα και οι καταθέσεις - απολογία του ενώπιον της Ελληνικής δικαιοσύνης, δυνητικά θα οδηγήσει σε κλήση προς κατάθεση ενώπιον του ανακριτή - δικαστή πρώην Ελλήνων πρωθυπουργών, βουλευτών, υπουργών και άλλων πολιτικών προσώπων.

Βεβαίως, τώρα οι Γερμανοί αρνούνται την έκδοση του στην Ελλάδα, διότι προφανώς από την μαρτυρία του θα εκτεθεί-θιγεί όχι μόνο η Ζήμενς, αλλά και η Γερμανική κυβέρνηση.  Η απαίτηση της τωρινής κυβέρνησης για έκδοση του Χριστοφοράκου, είναι μάλλον προσχηματική και δεν διαφαίνεται να το επιθυμεί πραγματικά. Θέλει απλά να εκτεθεί η Γερμανία, η οποία παρεμπιπτόντως διαπράττει φαιδρά λάθη, να εξευμενιστεί αυτή στα μάτια του λαού και δεν την νοιάζει η ουσία.

Αυτό είναι φανερό γιατί στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου (μίζες προμήθειες σε εξοπλιστικά) και στην υπόθεση Παπακωνσταντίνου (Λίστα Λαγκάρντ), που ζητήθηκε προσφάτως από τους εισαγγελείς η κλήση στο δικαστήριο (μάλιστα ως απλοί μάρτυρες) του κ. Βενιζέλου και άλλων πολιτικών προσώπων που πρωταγωνίστησαν στην Ελληνική πολιτική σκηνή, αυτό δεν έγινε αποδεκτό. Ποιος λοιπόν μας εγγυάται τώρα πως στην υπόθεση Χριστοφοράκου (και αν αυτός εκδίδονταν από την Γερμανία), θα γινόταν αποδεκτή όχι απλά η κλήση τους ως μάρτυρες, αλλά πιθανόν ως κατηγορούμενοι; Είναι τουλάχιστον οξύμωρο και δεν συνάδει η έως τώρα στάση της Ελληνικής πολιτείας, με την μεμονωμένη, αποσπασματική πρόσφατη ευαισθησία της, που διατείνεται ότι επιθυμεί την πολιτική κάθαρση και άρα την εν δυνάμει φυλάκιση πολιτικών προσώπων, αλλά παράλληλα  διστάζει στο να καλέσει, ακόμη και ως απλούς μάρτυρες, πολιτικούς μπλεγμένους σε άλλα παρόμοια - ανάλογα με την Ζήμενς σκάνδαλα.   

Η Ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά ποντάρει - ρισκάρει στο γεγονός ότι η Γερμανία φοβάται και αυτή την αλήθεια. Η Ελληνική πολιτεία θα έπειθε για τις προθέσεις της αν τουλάχιστον καταργούσε την βουλευτική ασυλία και τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών άμεσα. Όλα τα άλλα είναι υποκριτικά και αμφιβόλου προθέσεως.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Παραπλανητική η "κόντρα" Ελλάδας - Γερμανίας στις Βρυξέλλες

 

Η κόντρα Ελλάδας - Γερμανίας ή Γερμανίας - Ελλάδας αν επιθυμείτε, δεν γίνεται με κατεξοχήν βάση τα συμφέροντα των λαών, αμφοτέρων των χωρών.

Δηλαδή, είναι γνωστό πως ένα μικρό κούρεμα χρέους της Ελλάδας θα έχει ανεπαίσθητη ως μηδαμινή επίπτωση στους πολίτες των χωρών της Ευρώπης, καθώς επίσης, ότι ο ΕΝΦΙΑ και γενικότερα ο εξοργιστικός, αντισυνταγματικός και κοινωνικά άδικος  τρόπος φορολόγησης του Έλληνα (υπέρ των πλουσίων - κατά των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων), είναι κοινωνικά - νομικά - ηθικά απαράδεκτος. Φόρος που υπολογίζεται με χρήση δήθεν "αντικειμενικών" κριτηρίων και όχι βασιζόμενος επί του πραγματικού εισοδήματος, αναγνωρίζεται από όλους ως μέγα λάθος, ουδείς επιμένει στην διατήρηση του, αλλά τον δημιούργησε και πλέον τον διατηρεί με την βούληση της μόνο η Ελληνική κυβέρνηση, η οποία διαρκώς τον παρουσιάζει ως μονόδρομο.

Τα προβλήματα λοιπόν του πολίτη, σε αντίθεση με αυτά του κράτους, είναι απλά και σχετικά εύκολα στη λύση. Αυτό που απασχολεί κυρίως τον απλό λαό σε Ελλάδα στην Γερμανία και σε κάθε ευημερούσα χώρα, είναι το βιοτικό τους επίπεδο, ο τρόπος διαβίωσης, φορολόγησης και οι παροχές - υπηρεσίες του εκάστοτε Κράτους.

Εμάς ως Έλληνες μας απασχολεί άμεσα, όχι τόσο το εξωτερικό χρέος της χώρας (που έχει και αυτό το ρόλο του), αλλά πρωτίστως η δίκαιη φορολόγηση και οι παροχές του κράτους (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλεια, υποδομές κ.α.), αφού όλα αυτά είναι δομημένα αδίκως και το αποδέχονται άπαντες.

Στις Βρυξέλες λοιπόν, ουδείς μα ουδείς αμφισβητεί πως ο τρόπος φορολόγησης του Έλληνα πολίτη είναι λανθασμένος και δέχονται να αλλάξει. Τον δέχθηκαν μεν όλοι, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν τον επέβαλαν, ούτε καν τον εμπνεύστηκαν, επί παραδείγματι  τον ΕΝΦΙΑ (που είναι αλχημεία Βενιζέλου), και ούτε καν τα "αντικειμενικά" κριτήρια φορολόγησης (δεν εμπνεύστηκαν)  οι ξένοι. Αυτά είναι όντως όλα ανεπαίσχυντα και δεν υφίστανται τουλάχιστον  κατά αυτόν  τον τρόπο σε καμιά Ευρωπαϊκή χώρα. Είναι τα πρώτα που έπρεπε να αλλάξουν (ακόμη και με μνημόνια). Αποδείχτηκε δε πλέον και στα Ελληνικά Δικαστήρια, που για να δικαιωθεί ο Έλληνας πολίτης πρέπει το δίκαιο του να είναι καταφανές, να "φτάνει ως τον ουρανό" και να "φτύσει" αίμα για να του αναγνωριστεί, πως είναι αντισυνταγματικός, άδικος και παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Άρα ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Η κυβέρνηση προφανώς συνδέει την άδικη και αντισυνταγματική φορολόγηση των πολιτών της, που έπρεπε άμεσα να αλλάξει άνευ διαπραγματεύσεων, με την πορεία και την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης! Δηλαδή, στρέφουν το μένος του Έλληνα πολίτη αποκλειστικά  προς στους Ευρωπαίους και Γερμανούς και όχι φυσικά προς την εκάστοτε ηγεσία της Ελλάδας. Αντιθέτως, οι Γερμανοί στρέφουν το μένος των πολιτών τους ενάντια σε οποιαδήποτε ελάφρυνση του Ελληνικού εξωτερικού χρέους, ενώ αυτό σε καμιά περίπτωση δεν θα έπρεπε να συντελεί στην άδικη και απαράδεκτη φορολόγηση και ευημερία των Ελλήνων πολιτών.

Η Ελλάδα και η κυβέρνηση θα μπορούσε κάλλιστα λοιπόν να απαλείψει τον ΕΝΦΙΑ και τα "αντικειμενικά" κριτήρια φορολόγησης άμεσα, χωρίς καμία έγκριση καμιάς τρόικας ή ομάδας των Βρυξελών. Αν είχαν τα "κότσια" οι ξένοι ας αντιδρούσαν σε αυτό, δεν το κάνουν όμως διότι θα έρθουν αντιμέτωποι ευθέως με τον Ελληνικό λαό. Άλλωστε, είναι μέτρα αντισυνταγματικά, είναι άδικα και δεν επιβλήθηκαν από εξωτερικό παράγοντα (είναι προϊόντα "σκέψης" Βενιζέλου και άλλων υπουργών της Ελλάδας). Άρα ο τρόπος φορολόγησης έπρεπε και πρέπει   να αλλάξει προς το δίκαιο, ανεξαρτήτως της έκβασης των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς ή την τρόικα ή την Ευρώπη.

Αφού λοιπόν δεν πήγαν καλά οι διαπραγματεύσεις, όπως δηλαδή ήθελαν οι δικοί μας ή αν θέλετε και η Ελλάδα, ο ΕΝΦΙΑ και τα αισχρά "αντικειμενικά" κριτήρια που μόνο αντικειμενικά και δίκαια δεν είναι, παραμένουν και μάλιστα δια στόματος Βαρουφάκη. Μόνο το δίκαιο και οι ανάγκες του απλού πολίτη δεν είναι μάλλον η πρώτη προτεραιότητα και σε αυτή την κυβέρνηση και ας παραδέχονται πως κάποιοι πλούτισαν και πλουτίζουν από το υπάρχων φορολογικό σύστημα.

Ας επιλέξουμε λοιπόν ποιος είναι ο πρωτεύων "εχθρός" μας και με ποιον πρέπει να "θυμώσουμε" και  εναντιωθούμε  περισσότερο.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Κυβερνητική πολιτική Σαμαρά, με αριστερή κυβέρνηση και πρωθυπουργό τον Τσίπρα!

Από την έως τώρα διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και σε σχέση με την διακυβέρνηση της ΝΔ, αβίαστα συνάγονται τα παρακάτω:

Η ασυλία προφανώς δεν καταργείται. Μάλιστα ήδη αρνήθηκαν την άρση της ασυλίας του κ. Γεωργιάδη, ασχέτως βεβαίως του λόγου που ζητήθηκε η άρση της. Αν προτίθεσαι να την καταργήσεις δεν την χρησιμοποιείς.

Τις ιδιωτικοποιήσεις που το κράτος πούλησε περιουσία σε εξευτελιστικές τιμές, δεν τις επαναδιαπραγματεύονται, διότι άκουσον - άκουσον "σέβονται" τον νόμο! Φοβερή δικαιολογία, δίνει λύση στο πρόβλημα, είναι άκρως επαναστατική και ρηξικέλευθη.

Τον ΕΝΦΙΑ που είναι αντισυνταγματικός και την άδικη φορολόγηση δεν επιθυμούν άμεσα να τα καταργήσουν, διότι δεν βγαίνουν τα "νούμερα". Η ευαισθησία λοιπόν στον νόμο δεν επάγεται στο Σύνταγμα και στο δίκαιο του πολίτη. Εκεί μάλλον δεν βολεύει.

Τους μισθούς τους δεν τους μειώνουν και τους πλούσιους προς το παρόν τους ξέχασαν φορολογικά και ας λέγαν πως κάποιοι πλουτίζουν μέσω της κρίσης (ο ΕΝΦΙΑ είναι  μάλλον πιο βολικός). Τα περί βουλευτικών αυτοκινήτων, τα έλεγε και ο ΓΑΠ, αλλά ούτε υβριδικά αυτοκίνητα στο τέλος δεν πήρε.

Με την διαπλοκή, με τους τραπεζίτες και τους εργολάβους δεν τα βάζουν, είναι πλέον ξεκάθαρο. Ο κ. Στουρνάρας έγινε "κολλητός", ο κ. Παυλόπουλος Πρόεδρος Δημοκρατίας και το περιουσιολόγιο ευχολόγιο.

Υπεύθυνος και υπόλογος ουδείς από τις προηγούμενες κυβερνήσεις αν και καταβαράθρωσαν και κατά αυτούς την χώρα. Μπανάλ και βάρβαρη μάλλον η λύση των δικαστηρίων σε μια κατά τα άλλα επαναστατική και ρηξικέλευθη κυβέρνηση.

 

Κόντρες μόνο στα λόγια, υποσχέσεις πολλές, πράξη σχεδόν καμία. Τσαμπουκάς, μαγκιά και καμία πρόταση. Μέσα στο ευρώ αλλά και δήθεν κόντρα στην Γερμανία. Δημιουργική ασάφεια και όλα στον αέρα. Δίχως κάποιο συγκεκριμένο λόγο ομιλούν για δημοψήφισμα ή/και εκλογές. Ο λόγος θα βρεθεί μάλλον στην πορεία...

Καταγγέλλουν ακόμη, λες και είναι αντιπολίτευση, για ενοίκια και συντήρηση κτηρίων που πληρώνει το κράτος για 100 χρόνια, μάλιστα σε κτήρια που το ίδιο το Κράτος πούλησε σε ιδιώτες! Δηλαδή, έχει κάποιος δικό του οίκημα το πουλά για να το νοικιάσει και συντηρήσει για 100 χρόνια... Δεν κάνουν όμως τίποτα, ενώ είναι ήδη στην εξουσία, αλλά και πάλι "σέβονται" την σύμβαση και τον νόμο. Τον λαό και το δημόσιο συμφέρον, πάνω στα οποία στηρίζεται το Σύνταγμα και εν γένει το ευρύτερο νομικό πλαίσιο της χώρας, ποιος θα τα σεβαστεί;

Καθημερινά μας υπενθυμίζουν ότι το κράτος δεν έχει χρήματα, μάλιστα τη στιγμή που είχε αρχίσει να σταματά αυτήν την κακή συνήθεια η προηγούμενη κυβέρνηση. Διότι το να "περνάς" καθημερινά την ανασφάλεια στους πολίτες είναι άκρως ανεύθυνο και σκοπό προφανώς έχει στο να φιλοτιμήσει τον πολίτη να πληρώσει πάλι το "μάρμαρο", δηλαδή αυτά που από τους "άλλους" (τους έχοντες) δεν θέλει η κυβέρνηση να πάρει - φορολογήσει .

Ξεχάσανε - ξεχάσαμε πλέον ουσιαστικά γιατί έγιναν οι εκλογές!

 

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Σε ολισθηρό δρόμο και σε σύγχυση ο ΥΠΟΙΚ κ. Βαρουφάκης

Για περισσότερα πατήστε εδώ>>

Στην εκπομπή "στον ενικό" (Δευτέρα 2-3-2015) του Νίκου Χατζηνικολάου, ο προσκεκλημένος της εκπομπής ΥΠΟΙΚ  κ. Βαρουφάκης μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στις ιδιωτικοποιήσεις. Ανέφερε - παραδέχθηκε δε, πως κάποιες ιδιωτικοποιήσεις έγιναν σε πολύ χαμηλή τιμή, σχεδόν εξευτελιστική, με αδιαφάνεια και υπήρχε και μόνο ένας υποψήφιος - διεκδικητής της εξαγοράς. Ανέφερε χαρακτηριστικά και την περίπτωση του ΟΠΑΠ.

 

Ως εδώ καλώς, αλλά μετέπειτα ανέφερε πως πάραυτα θα σεβαστεί τον νόμο και δεν θα ανατρέψει μια κατά τα άλλα ανήθικη και λογικά απαράδεκτη δικαιοπραξία - διαδικασία!

Δηλαδή, ο τύπος είναι υπεράνω της ουσίας θέλει μάλλον να μας πει ή πείσει ο κ. Υπουργός.  Όλοι ξέρουμε πως οι νόμοι ψηφίζονται από βουλευτές (άνθρωποι δηλαδή), δεν είναι θέσφατο, ούτε επιβάλλονται από κάποια Θεϊκή ή υπερκόσμια βούληση, αλλά ενίοτε είναι άδικοι και υπηρετούν σκοπιμότητες. Σε κάθε περίπτωση, μπορούν να επιστραφούν τα χρήματα στον ιδιώτη - τωρινό ιδιοκτήτη και αφού και ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης παραδέχεται ότι η τιμή εξαγοράς ήταν εξευτελιστική, να πουληθεί ο ΟΠΑΠ ή άλλη δημόσια περιουσία, μέσω υγιούς διαγωνισμού σε άλλον ιδιώτη, με πολύ μεγαλύτερα ανταλλάγματα και έτσι και το Κράτος θα ωφεληθεί και ο ιδιώτης (τωρινός "ιδιοκτήτης") δεν θα αδικηθεί, αφού τα χρήματα του θα επιστραφούν.

Όμως ο κ. Βαρουφάκης δεν έμεινε εκεί, διότι το να υπεραμύνεσαι του νόμου δείχνει ενδεχομένως και μια μεγαλοψυχία ή στωικότητα, αλλά έδειξε πως οι προθέσεις του δεν είναι πάντα στωικές και ήπιες, αλλά και αντιφατικές. Δηλαδή, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραμείνει σε ισχύ και φέτος το ανήθικο φορολογικό καθεστώς και ο ΕΝΦΙΑ (η σημαία της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ), κατάπτυστα δηλαδή νομοθετήματα που αποδείχθηκαν (ειδικά ο ΕΝΦΙΑ) αντισυνταγματικά (και με αποφάσεις δικαστηρίων).

Δείτε και εδώ:
http://www.stockwatch.com.cy/nqcontent.cfm?a_name=news_view&ann_id=218230

 

Ως γνωστόν το Σύνταγμα είναι ανώτερο - κατισχύει των νόμων, αλλά ο κ. Βαρουφάκης προτάσσει μεν τον νόμο για την προάσπιση του ιδιωτικού συμφέροντος (ενάντια  του Δημοσίου) και αδιαφορεί δε για την καταπάτηση του Συντάγματος και μάλιστα εις βάρος του Έλληνα πολίτη!
 

Ο κατά τα άλλα συμπαθής και ακομμάτιστος υπουργός, προφανώς βρίσκεται σε πλάνη και παραλογισμό, ειδικά με αυτές τις συγκεκριμένες θέσεις του και η Ελλάδα δεν αντέχει τέτοιες "πολυτέλειες" την δεδομένη στιγμή.

Γιώργος Τασκασαπλίδης