Το χρονικό της σύγχρονης Ισλαμοφοβίας

Για περισσότερα πατήστε εδώ>>

Οι επεμβάσεις της δύσης σε χώρες του Ισλάμ και στον Ισλαμικό κόσμο δεν ήταν λίγες. Μια σύντομη αναδρομή σε αυτές θα βοηθήσει σημαντικά στην κατανόηση του προβλήματος της βίας και της τρομοκρατίας στην Ευρώπη και να δικαιολογήσει ή μη την πολεμική της δύσης εναντίον πλέον όλου του Ισλάμ.

Στην αρχή ήταν ο Σαντάμ* (Ιράκ), αυτός ο "σατανικός" ηγέτης μιας Ισλαμικής χώρας, που καταδυνάστευε τον λαό του και είχε όπλα μαζικής καταστροφής και απειλούσε την ανθρωπότητα! Έτσι έπρεπε οι κήνσορες του ανθρωπισμού και οι φιλειρηνιστές της δύσης, ιδιαίτερα δε στις ΗΠΑ, να τον ανατρέψουν. Τελικά αποδείχθηκε πως όπλα μαζικής καταστροφής δεν υπήρχαν^[1], το εγχείρημα δεν απέφερε τα αναμενόμενα (η κατάσταση είναι χειρότερη από πριν). Σκοτώθηκαν εκατομμύρια Ιρακινοί, χιλιάδες Αμερικανοί, ξοδεύτηκαν τρισεκατομμύρια και δεν κέρδισε κανείς, παρά μόνο οι έμποροι του πολέμου και των πετρελαίων!

Μετέπειτα ήταν ο Καντάφι* (Λιβύη), αυτός ο δεινός δυνάστης που κατέτρεχε τον λαό του και ήταν μόνιμη απειλή για την δύση και τον πολιτισμένο κόσμο. Οι ανθρωπιστές της δύσης (με την Ρωσία σύμμαχο μάλιστα) και πάλι με πλοία και αεροπλάνα, με εκπαίδευση και εξοπλισμό κατόρθωσαν να τον ανατρέψουν (και να θανατωθεί άνευ δίκης). Μετέπειτα επεκράτησε το χάος, ουδείς γνωρίζει ουσιαστικά ποιος διοικεί πλέον αυτή την χώρα, χάθηκαν χρήματα, άνθρωποι και ενισχύθηκαν ανεξέλεγκτα εξτρεμιστικά στοιχεία (σχετίζονται με το Ισλαμικό Κράτος) που δρουν πλέον παγκοσμίως^[2]. Κέρδισαν και πάλι μόνο οι δυτικές εταιρίες εμπορίας και εξόρυξης πετρελαίου, είναι μάλιστα ίσως η μοναδική επιχείρηση που λειτουργεί αδιαλείπτως, αφού παρέχει άφθονη χρηματοδότηση σε όποιον την κατέχει και την λειτουργεί - εμπορεύεται.

Δεν έφταναν όμως όλα αυτά, έπρεπε να ανατραπεί και ο  Άσαντ* (στη Συρία)! Ο δε κακός Πούτιν της Ρωσίας τον υποστήριζε και έτσι εμπόδιζε τα τότε καλά "παιδιά" του Ισλάμ (που προσχώρησαν κατά πλειοψηφία στο Ισλαμικό Κράτος)^[3]. Ο Πούτιν που είχε επέμβει στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας τους φιλορώσους αντάρτες και όλος ο δυτικός κόσμος εφάρμοσε αυστηρά μέτρα εναντίον της Ρωσίας^[4], τέτοια μέτρα που ουδέποτε άλλοτε εφαρμόστηκαν μετά τον ψυχρό πόλεμο, ούτε ακόμη και όταν η Τουρκία μια Ισλαμική χώρα, ωμά και με ίδια στρατεύματα επιτέθηκε και κατέλαβε την βόρεια Κύπρο. Ο Πούτιν συμμάχησε με τον Άσαντ, οι δυτικοί εξόπλιζαν, χρηματοδοτούσαν και εμπορεύονταν τα πετρέλαια των Ισλαμιστών που αντιμάχονταν τον Άσαντ^[5]. Οι χριστιανοί της Συρίας σφάζονταν, εκατοντάδες χιλιάδες σκοτώθηκαν, εκατομμύρια εκτοπίστηκαν στη Συρία και πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, αλλά οι μπίζνες πήγαιναν καλά... γι' αυτό και προφανώς δεν ενδιαφέρονταν η δύση. Μέχρι που η Ρωσία, μη πτοημένη από την σύσσωμη δυτική "επίθεση" στην Ουκρανία, άρχισε τους βομβαρδισμούς και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία. Εκεί πλέον ήταν θέμα χρόνου η επικράτηση των Ρώσων και του Άσαντ και τα πετρέλαια αργά ή γρήγορα θα άλλαζαν "χέρια".

Στην αρχή σκέφθηκαν οι δυτικοί να εναντιωθούν και πάλι την Ρωσία^[6]. Αλλά ο αντίπαλος ήταν μεγάλος - δυνατός και είχε πλέον και την κοινή γνώμη στην δύση με το μέρος της. Το Ισλαμικό Κράτος ήταν πολύ πιο βίαιο και ανεξέλεγκτο από τον Άσαντ. Το "παιχνίδι" με το Ισλαμικό Κράτος έπρεπε να τελειώσει. Η επίθεση στην Γαλλία ήταν η αφορμή για τους θύτες (ηγέτες και κοινωνικό - πολιτικό κατεστημένο της δύσης) να φανούν ως θύματα και να σώσουν για άλλη μια φορά τον κόσμο. Μόνο που αυτή τη φορά θέλουν να πολεμήσουνε (πολεμήσουμε;;;) όλο το Ισλάμ, όλο το Ισλάμ ως θρησκεία, ιδεολογία και πολιτικό καθεστώς^[7]! Να γίνουν (γίνουμε;) χριστιανοί Τζιχαντιστές δηλαδή.

Το Ισλάμ υφίσταται χιλιάδες χρόνια ως σήμερα, καθώς και το Κοράνι**. Δεν ανακαλύψαμε ξαφνικά την πηγή του κακού, ζούμε με το Ισλάμ καλώς ή κακώς χιλιάδες χρόνια και τίποτα δεν δικαιολογεί αυτόν τον πανικό, ειδικά μετά από όλα αυτά τα λάθη που έγιναν από τους δυτικούς. Οι δυτικοί αντικειμενικά προκάλεσαν αδίκως με τις παρεμβάσεις - επεμβάσεις τους περισσότερο πόνο, αίμα και νεκρούς στο Ισλάμ από ότι αδίκως το Ισλάμ στην δύση. Ουδέποτε πλήρωσε η δύση ηθικά και πολιτικά για τα λάθη της (του κατεστημένου της), αλλά εμφανίζεται τώρα ηθικά, πολιτικά και πάλι ως τιμητής, ως δύναμη ειρήνης - σταθερότητας και πολιτισμού. Όταν μάλιστα όλες οι παρεμβάσεις της δύσης εναντίον προσώπων και κρατών εξελίχθηκαν σε φιάσκο και ήταν πλήρως αποτυχημένες. Ποιος δύναται ηθικά (μετά από τόσα λάθη), πολιτικά (με το ίδιο πολιτικό κατεστημένο που όπλιζε φανατικούς Ισλαμιστές), αλλά ακόμη και στρατιωτικά να επιχειρήσει κάτι ενάντια σε όλο το Ισλάμ; Τι κινδύνους εμπεριέχει ένα τέτοιο εγχείρημα για όλη την ανθρωπότητα;

Το ποιος θα κερδίσει από έναν τέτοιο ενδεχόμενο πόλεμο είναι γνωστό εκ των προτέρων και είναι δεδομένο, αν κρίνουμε από όλες τις προηγούμενες παρεμβάσεις - επεμβάσεις της δύσης σε Ισλαμικές χώρες. Όλοι αυτοί οι δυτικοί που κερδοσκόπησαν (μαζί με τους πολιτικούς), ποτέ μάλλον δεν θα κριθούν ως ηθικοί αυτουργοί και υποκινητές των πολέμων και θα εξακολουθούν απερίσπαστοι να επιτελούν το "έργο" τους.  

Γιώργος Τασκασαπλίδης

*Ουδείς διατείνεται ότι οι πολιτικοί αυτοί ηγέτες ήταν άξιοι θαυμασμού, ήταν - είναι σκληροί ηγεμόνες.

**Το Ισλάμ - το Κοράνι εμπεριέχει στοιχεία βίας και φανατισμού, αλλά πρακτικά δεν κατέχει το "μονοπώλιο" σε βία και φανατισμό, στοιχεία που υπάρχουν και σε χριστιανούς, που είναι ως προς τα γραπτά η κατεξοχήν θρησκεία αγάπης.

1.  Δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, News.Mic: http://mic.com/articles/101420/no-iraq-didn-t-have-weapons-of-mass-destruction-after-all#.N4NYGy1HP

2. Η καταστροφή της Λιβύης. Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, GlobalResearch: http://www.globalresearch.ca/libyas-destruction-a-warning-to-egypt-syria-and-ukraine/5393536

3. Ο Πούτιν προειδοποιεί της ΗΠΑ για επιθέσεις εναντίον του Άσαντ. Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, SUNDAY EXPRESS: http://www.express.co.uk/news/world/427033/Vladimir-Putin-warns-US-against-military-strike-on-Syrian-dictator-Bashar-Assad

4. Κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία. Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, Λευκός Οίκος (white House): https://www.whitehouse.gov/the-press-office/2014/03/17/fact-sheet-ukraine-related-sanctions

5. Η Γαλλία κατά του Άσαντ για εγκλήματα πολέμου. Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, The Telegraph: http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/11895857/Vladimir-Putin-and-Barack-Obama-speak-at-UN-General-Assembly-live.html

6. Οι ΗΠΑ βλέπουν Ρωσικά κίνητρα εναντίων των ανταρτών που υποστηρίζονται από την CIA στην Συρία. Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, The wall Street Journal: http://www.wsj.com/articles/u-s-concludes-russia-targeting-cia-backed-rebels-in-syria-1444088319

7. Στρατιωτική σχολή στις ΗΠΑ διδάσκει ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του Ισλάμ.  Ανακτήθηκε στις 22-11-2015, The Arab American News: http://www.arabamericannews.com/news/news/id_5605/U-S-military-school-taught-soldiers-to-wage-a-%22total-war%22-against-Islam.html

Το άλγος και ο αντίλογος της αμφισβήτησης της Γενοκτονίας των Ποντίων

Για περισσότερα πατήστε εδώ>>

Τα μεγαλύτερα ίσως προβλήματα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων ανέκυψαν στην Ελλάδα, δηλαδή στο ίδιο έθνος που ανήκαν - ανήκουν και διαβιούν τα θύματα και οι απόγονοι αυτής της τραγωδίας. Το παρόν, δεν ασχολείται με το ποιοι εντός της Ελλάδας και για ποια αίτια αμφισβητούν - αρνούνται ουσιαστικά την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων (στην Ελλάδα άλλωστε επετεύχθη), και που αποσκοπεί η τόσο σφοδρή αντίδραση τους, αλλά στο που αυτή η στάση τους κυριολεκτικά πάσχει.

Η γενοκτονία των Ποντίων θεωρείται από κάποιους λοιπόν ότι είναι μια απλή εθνοκάθαρση, κάτι το οποίο μάλιστα ενστερνίζεται και ο τωρινός υπουργός παιδείας της Ελλάδας, χωρίς πτυχίο ιστορίας (χωρίς καν πτυχίο πανεπιστημίου εξ' όσων διαβάζουμε)^[1]. Βεβαίως, το θέμα αυτό δημιούργησε μια σύγχυση και μια ανησυχία, ειδικά στους Πόντιους, αλλά έχει και τα “θετικά” του στοιχεία. Παλαιότερα υπήρξαν πτυχιούχοι μάλιστα ιστορικοί, των οποίων τα ονόματα δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούν, διότι και αυτοί πλέον αποσύρθηκαν από τις απόψεις αυτές, που υποστήριζαν μετά αυθεντίας, ότι δεν υπήρξε καν εθνοκάθαρση, πόσο μάλλον γενοκτονία! Οι ιστορικοί αυτοί θεωρούσαν ότι η εξόντωση των Ποντίων ήταν αποτέλεσμα μιας ένοπλης αντιπαράθεσης, δηλαδή κάποιο είδος πολέμου (ανταρτοπόλεμος κ.α.). Βεβαίως όλα αυτά τα επιχειρήματα, ήταν τουλάχιστον φαιδρά, ανάξια αντίκρουσης, για προφανείς λόγους (τα θύματα ήταν σχεδόν αποκλειστικά άμαχος πληθυσμός και παντελώς ανυπεράσπιστοι), ενέπλεκαν προφανώς την Μικρασιατική εκστρατεία με τον Πόντο (και ίσως το γεγονός ότι υπήρξε και άμυνα - αντίσταση των Ποντίων στα βουνά). Η γενοκτονία όμως των Ποντίων εντέλει αναγνωρίστηκε και από ξένες χώρες, με δική τους αυτόνομη έρευνα και στοιχεία και πολλοί Τούρκοι επιστήμονες έχουν δημοσίως χαρακτηρίσει τα επίμαχα γεγονότα ως γενοκτονία, οπότε μοιραία διαπίστωσαν τα άκρως ουτοπικά επιχειρήματα τους και τράπηκαν εις άτακτον φυγή και σχεδόν ουδείς εξ' αυτών απέμεινε στις θέσεις αυτές, διότι πλέον εκτίθενται ανεπανόρθωτα.

Έχουμε λοιπόν κατά μία έννοια "πρόοδο" της αμφισβήτησης αυτής στην Ελλάδα, διότι η αντιπαράθεση πλέον έγκειται μεταξύ εθνοκάθαρσης ή γενοκτονίας και όχι της απλοϊκής εκδοχής του πολέμου. Είναι προφανώς η επόμενη γραμμή "άμυνας" κάποιων αρνητών ή τώρα πλέον μάλλον περισσότερο αμφισβητιών, της γενοκτονίας των Ποντίων. Ο δε διαχωρισμός αυτών των δύο εννοιών (γενοκτονίας - εθνοκάθαρσης) είναι σαφώς δυσκολότερος για τον μέσο Έλληνα, πολίτη και αναγνώστη, αλλά όχι αδύνατος. Στο παρόν, παρακάτω με τον πιο απλό, ουσιώδη, αντικειμενικό, άμεσο και κατανοητό τρόπο θα γίνει απόπειρα διαχωρισμού και κατανόησης των διαφορών και ομοιοτήτων τους.

Με λίγα λόγια και χωρίς επέκταση επί του θέματος, με τον ειδικό όρο εθνοκάθαρση, εννοείται η προσπάθεια δημιουργίας εθνικά ομοιογενών γεωγραφικών περιοχών μέσω βίαιου εκτοπισμού πληθυσμών (όχι της φυσικής εξόντωσης τους), που ανήκουν σε άλλες εθνικές ομάδες^[2]. Δηλαδή και αν υπάρχουν κάποιοι νεκροί, θεωρούνται πως είναι μια παράπλευρη απώλεια, παρά στόχος της εθνοκάθαρσης. Ενώ με τον όρο γενοκτονία εννοούμε την προσπάθεια της φυσικής εξόντωσης μιας μη επιθυμητής ομάδας πληθυσμού, που υφίσταται ή μη (και) της εθνοκάθαρσης^[3].  

Επί της ουσίας, η άποψη της εθνοκάθαρσης άνευ γενοκτονίας, αντικειμενικά, επιστημονικά, συμπερασματικά, αλλά και με την χρήση της κοινής λογικής, ανατρέπεται ευκόλως, διότι:

1. Οι περίπου 353.000 νεκροί Έλληνες του Πόντου, είναι πάρα πολλοί για μια απλή εθνοκάθαρση, η οποία δεν είχε χαρακτήρα γενοκτονίας, αλλά απλού εκτοπισμού. Επιπλέον, το ποσοστό του συνολικού αριθμού των Ποντίων που απεβίωσε, σε σχέση με αυτό που επιβίωσε, είναι πολύ μεγάλο για να θεωρηθεί απλά αμελητέο, αλλά ούτε απαρατήρητο ή μη υποκινούμενο από την τότε κρατική εξουσία. Δεν είναι βεβαίως άκρως δόκιμο να υφίσταται επακριβώς κάποιο ποσοστό, το οποίο θα καταδεικνύει ότι είναι ή δεν είναι μια περίπτωση γενοκτονία, αλλά ποσοστά εξόντωσης πληθυσμού ανώτερα του πέντε (5%) ή δέκα (10%) τοις εκατό (επί του συνολικού πληθυσμού μιας εθνότητας) και ιδιαίτερα όταν είναι άνω της τάξης του τριάντα τοις εκατό (30%), όπως στην περίπτωση του Ποντιακού Ελληνισμού, δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να θεωρηθούν τυχαία - αμελητέα, στο όριο του στατιστικού λάθους ή ως "παράπλευρη" απώλεια μιας απλής "αθώας" εθνοκάθαρσης.

2. Οι περισσότεροι νεκροί των Ποντίων, εξοντώθηκαν κατά την διάρκεια της ανταλλαγής των πληθυσμών και αφού αυτή συμφωνήθηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οπότε, αν ο μοναδικός στόχος ήταν η εθνοκάθαρση, δεν υπήρχε κανένας λόγος να θανατωθούν περισσότεροι από 150.000 Ελληνογενείς Πόντιοι, αφού επρόκειτο να αποχωρήσουν.

3. Αμφισβητώντας την γενοκτονία των Ποντίων, τότε αμφισβητείται, εκ των πραγμάτων (de facto) ή τουλάχιστον εμμέσως πλην σαφώς και η γενοκτονία των Αρμενίων και Ασσυρίων (που σχεδόν δεν υφίστανται ως οντότητα πλέον). Αν δε κάποιος, δεν αμφισβητεί μία μόνο εκ των γενοκτονιών, είτε των Αρμενίων, είτε των Ποντίων, είτε των Ασσυρίων, είναι αδύνατον, ηθικά - λογικά και ενόψει των προαναφερόμενων υπό των στοιχείων 1 και 2, να αμφισβητεί τις άλλες, διότι διεπράχθησαν την ίδια περίπου περίοδο, στην ίδια περιοχή και από την ίδια διοίκηση (κράτος)! Δηλαδή, άλλως ομολογείται ότι ένα κράτος οργάνωνε μια γενοκτονία και παράλληλα πραγματοποίησε μια εθνοκάθαρση, χωρίς όμως να έχει στόχο την εξόντωση (δρούσε επιλεκτικά), είναι κάτι το οποίο είναι τουλάχιστον οξύμωρο, αφελές και επικίνδυνο. Η πλήρη αμφισβήτηση της έννοιας της γενοκτονίας σε όλες αυτές τις περιπτώσεις (και τις τρεις), είναι ανάξια αντίκρουσης, διότι ουδείς δύναται να αιτιολογήσει, κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο, την εξόντωση συνολικά (χωρίς τους Έλληνες της Μ. Ασίας) περίπου 3.000.000 ανθρώπων^[4]. Ήτοι, 800.000-1.500.000 Αρμενίων,  326.000-382.000 Ελλήνων του Πόντου και 250.000-750.000 Ασσυρίων.

Κάθε ένα από τα παραπάνω τρία στοιχεία - υποδείξεις, δύναται να κονιορτοποιήσει την απλή υπόθεση της εθνοκάθαρσης, πόσο δε μάλλον ο συνδυασμός αυτών. Άλλωστε, η εθνοκάθαρση ως έννοια και τακτική, συνήθως εάν όχι πάντοτε, συνυπάρχει σε μια γενοκτονία. Σε κάθε περίπτωση η άρνηση και η αμφισβήτηση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου δεν προάγει τα ανθρώπινα δικαιώματα, δίνει άλλοθι και ενθαρρύνει - επιβραβεύει την βία.

Είναι όμως ευρέως γνωστό πως η αμφισβήτηση μιας (οποιασδήποτε) προσπάθειας εκ των έσω, δυσχεραίνει αυτήν στο μέγιστο να καρποφορήσει έξω, και αυτό πρέπει να καταδειχθεί στις προθέσεις των αμφισβητιών. Θα μπορούσαν λοιπόν αυτοί οι αμφισβητίες, που συνήθως και κατά τα άλλα, προβάλουν τους εαυτούς τους ως κήνσορες ανθρωπισμού, τουλάχιστον να σιωπήσουν και να αφήσουν αυτό το θέμα της αναγνώρισης να κριθεί διεθνώς, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να ευδοκιμήσει “αδίκως”, ενώ αντιθέτως, είναι πολύ δύσκολο να ευδοκιμήσει, ειδικά όταν βάλλεται εκ των έσω και από την ίδια μάλιστα την Ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και αν όντως είναι μια "καραμπινάτη" γενοκτονία.

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Πήγες πληροφοριών:

1. Tίτλος άρθρου: "ΒOΜΒΑ! Ο Ν. Φίλης υπουργός Παιδείας δεν έχει πτυχίο;". Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015 από την διαδικτυακή πύλη iNewsgr:http://www.inewsgr.com/96/vimva-o--n-fili-ypourgos-paideias-den-echei-ptychio.htm

2. Ethnic cleansing. (2008). Στην Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2008 από την διαδικτυακή έκδοση της Encyclopædia Britannica:http://www.britannica.com/EBchecked/topic/194242/ethnic-cleansing

3. Becker, Karyn, Genocide and Ethnic Cleansing. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2010 από την διαδικτυακή πύλη του Model United Nation of the Far West (munfw):http://www.munfw.org/archive/50th/4th1.htm

4. Παρουσίαση του βιβλίου ”Ούτε το όνομα μου”. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015 από το Βιβλιοπωλείο Πολιτεία: http://www.politeianet.gr/books/9789602708668-gkobostis-oute-to-onoma-mou-chartodeti-ekdosi-184424?gclid=CI_XrtjmmckCFQgXwwodLygJDg

Και τώρα τι θέλετε;

Για περισσότερα πατήστε εδώ>>

Θωρώντας τα γεγονότα στην Γαλλία και το πένθος, την λύπη που διαχύθηκε άπλετα σε όλη την Ευρώπη, αλλά και στους πολιτικούς μας, νομίζω πως πρέπει κάποιος να αναρωτηθεί αν όλα αυτά ήταν όντως ξαφνικά, είναι αληθινά ή είναι εν μέρει αναμενόμενα και υποκριτικά. Φυσικά και είναι κρίμα και λυπόμαστε, μα πιο πολύ φοβόμαστε γιατί είναι κοντά η Γαλλία και η φωτιά έφτασε στην πόρτα μας πλέον. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως ήταν κάτι ξαφνικό ή πως δεν γνωρίζαμε πως μπορούσε να συμβεί. Κανονικά έπρεπε να το περιμένουμε.

Η συνταγή του ολέθρου, της βίας και του θανάτου ήταν γνωστή, ο φανατισμός σε συνδυασμό με την αμορφωσιά - αγραμματοσύνη και την φτώχεια, που υπάρχει σχεδόν σε όλες τις Ισλαμικές χώρες, με κάποια υποκίνηση από κάποιους, σκότωσε ήδη και ξεκλήρισε Αρμένιους, Ασσύριους (αφανίστηκαν ως λαός) και Ελληνογενείς Πόντιους, που ακόμη και τώρα και παράλληλα με αυτά τα γεγονότα, κάποιοι προσπαθούν να υποτιμήσουν και να θάψουν στην λήθη του χρόνου.

Δεν ανησυχήσατε "πολιτισμένοι" ηγέτες και δεν σας πείραζε τόσο και δεν λυπάστε μάλλον το ίδιο, όταν το αίμα έρεε και ρέει στην Αφρική, όταν οι πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρίες, οι εταιρίες χρυσού και διαμαντιών της Ευρώπης, της Αμερικής χρηματοδοτούσαν και αλληλοσκότωναν με εμφύλιο και πείνα, ακόμη και σήμερα, τους κατοίκους αυτής της ηπείρου, διότι ήταν μακριά και διότι τα αγόραζαν "φθηνά" και πουλούσαν ακριβά τα αγαθά της ίσως πιο πλούσιας Ηπείρου, αλλά με τον πάμπτωχο από τις πολιτικές σας λαό.

Σκοτώσατε (Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία, ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία και Ελλάδα - Τουρκία) τον όντως στυγνό δικτάτορα Καντάφι και φέρατε το απόλυτο χάος σε μια πλούσια χώρα που ζούσε πολύ καλύτερα πριν, ακόμη και με τον Καντάφι! Τώρα μάλιστα μας απειλούν, συμμετείχαν στο Παρίσι, στον ISIS και σκότωσαν και Αμερικάνο πρέσβη! Ποιοι αυτοί που βοηθήσατε. Ποιος λυπήθηκε γι' αυτό και τι έκανε γι' αυτό; Μήπως λυπάστε και δράτε επιλεκτικά; Ο μοναδικός κερδισμένος στην Λιβύη οι πετρελαϊκές που έβαλαν στο "χέρι" τον ορυκτό πλούτο της χώρας και πλέον δεν απειλούνται (όμως απειλούν εμάς), δεν ελέγχονται, ούτε πληρώνουν σε κανέναν (δωροδοκούν ίσως κάποιους μόνο, μήπως και κάποιους πολιτικούς της δύσης για την καλή δουλειά;;;).

Το "κάνατε" και στη Αίγυπτο, την αιματοκυλίσατε, αλλά το κόλπο δεν έπιασε. Θέλατε μετά αυτό να το κάνετε και στην Συρία του Άσαντ, όπου όλως τυχαίως απευθείας κατέλαβαν τις πετρελαιοπηγές οι ισλαμιστές φίλοι σας! Το ονομάσατε όλο αυτό Αραβική άνοιξη! Υποκριτές, ντροπή σας. Ξαφνικά κάποιοι αγράμματοι, άξεστοι και τρελοί - φανατικοί πήραν τα όπλα, σκοτώνουν κόσμο χωρίς δίκες και απειλούν χώρες, τρομοκρατούν, έκαναν κράτος(!!!), που δεν έκαναν ακόμη οι Κούρδοι και οι Παλαιστίνιοι που είναι αρχαίες φυλές, και εξουσιάζουν κόσμο. Ω ναι ο εχθρός του "εχθρού" μου είναι φίλος μου. Δεν είδαμε ποτέ το Ισραήλ ουσιαστικά να διαμαρτύρεται για τον ISIS, αν και δρα δίπλα του, ούτε αλληλοαπειλήθηκαν ποτέ, αλλά τουναντίον για το ΙΡΑΝ, ΙΡΑΚ, τον Άσαντ που δεν μας πείραξαν τόσα χρόνια - δεκαετίες (ακόμη), μας βομβαρδίζουν τα μυαλά μέρα νύχτα!

Και τώρα τι θέλετε; Τώρα τιμητές ηγέτες της Ευρώπης και Αμερικής που ανάψατε φωτιές, που θα ρίξετε τις ευθύνες; Θα κάνετε πόλεμο στον εαυτό σας ή στις εταιρίες που σας παρέσυραν και στους συνεργάτες τους; Θα ζητήσετε συγνώμη, θα διορθωθείτε, θα μετανιώσετε ή θα θελήσετε και άλλο πόλεμο και άλλο χρήμα και άλλο αίμα; 

Οριοθετημένα τα συλλαλητήρια υπέρ της γενοκτονίας των Ποντίων

Τα συλλαλητήρια των Ποντίων έδωσαν το μήνυμα και έδειξαν πως οι Έλληνες και ειδικά οι Πόντιοι, δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν προκλήσεις σε θέματα που για αυτούς είναι σοβαρά και ιερά. Πέραν τούτου όμως, οι συγκεντρώσεις θα μπορούσαν να ήταν πολυπληθέστερες, ποιοτικότερες και τοιουτοτρόπως αποτελεσματικότερες. Ειδικά στο συλλαλητήριο την Δευτέρα  9-11-2015 στην πλατεία Αριστοτέλους Θεσσαλονίκης και στο Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, παρατηρήθηκαν τα παρακάτω:

Πριν την συγκέντρωση:

1.      Κοινή διαπίστωση ήταν πως οι νέοι (που δεν είναι οργανωμένοι σε συλλόγους, αλλά και οργανωμένοι) δεν γνώριζαν για το συλλαλητήριο και δεν έβρισκαν μέσο για να παρευρεθούν σε αυτό.

2.   Στην Θεσσαλονίκη επίσης διαπιστώθηκε ότι ακόμη και ο κόσμος στην πλατεία Αριστοτέλους (νωρίτερα και πριν την συγκέντρωση) δεν γνώριζε για το συλλαλητήριο.

3.      Ελάχιστοι σύλλογοι  οργάνωσαν μαζική κάθοδο (με λεωφορείο) στην Θεσσαλονίκη. Οι περισσότεροι απλά μετέφεραν το λάβαρο με ένα αυτοκίνητο, ούτε καν λεωφορείο. Αυτό έπραξαν οι περισσότεροι (όχι όλοι φυσικά) σύλλογοι ανά την Ελλάδα!

4.    Αρκετοί νέοι - φοιτητές που ήθελαν να παρευρεθούν και δεν έχουν δικό τους μέσο μεταφοράς δεν βρήκαν πρόσφορο μέσο να προσέλθουν.

5.   Επίσης, κάποιοι που γνώριζαν ή έμαθαν την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσαν να προσέλθουν λόγω εργασίας και άλλων κολλημάτων.

Κατά την συγκέντρωση:

1.  Δεν προσήλθε το αναμενόμενο πλήθος, κάτι το οποίο συμπληρώνει - απαντά τις παραπάνω παρατηρήσεις. Το πλήθος φυσικά δεν ήταν αμελητέο και οριακά δεν κατέληξε σε αποτυχία, διότι σε απλές εκδηλώσεις Ποντίων με χορούς, θέατρο και τραγούδι, χίλια και δυο χιλιάδες άτομα δεν είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν ακόμη και σε μικρή επαρχιακή κωμόπολη!

2.    Η οργάνωση, τα ηχεία, τα όρια που τέθηκαν (χρονικά και χωροταξικά) και οι εκδηλώσεις ήταν λες και θεωρούσαν οι οργανωτές πως η μη μαζική προσέλευση θα ήταν δεδομένη! Αυτό είναι και το χειρότερο που μπορούσε να διαπιστωθεί.

3.   Δεν υπήρχε ζωντανά λύρα, τραγούδι, χορός που θα προσέλκυαν κόσμο που υπήρχε στην πλατεία και τις καφετέριες της παραλίας και έτσι θα αναδεικνυόταν τα ήθη, τα έθιμα και ο πολιτισμός που είχαμε και μεταφέραμε από τον Πόντο.

4.    Νέοι που προσήλθαν με όρεξη και υπερκομματικά, συναισθηματικά και εποικοδομητικά συνθήματα, εξέπληξαν θετικά και πρέπει να τους παραχωρηθεί περισσότερος ρόλος και "χώρος" στις δράσεις αυτές.

5.   Υπήρχε υπέρμετρα μεγάλος φόβος πολιτικής παρεξηγήσεως, λες και οι Πόντιοι έχουν να αποδείξουν πολιτικά πως δεν ανήκουν ή ανήκουν κάπου, πως δεν πρέπει να δυσαρεστήσουν κάποιους και γενικά μάλλον υπήρξε η έγνοια του τι θα πούνε οι άλλοι για αυτούς, παρά το τι έχουν να πούνε αυτοί.  

Μετά την συγκέντρωση:

        Μετά από μία και μισή (1,5) περίπου ώρα, στον τόπο συγκέντρωσης δεν υπήρχε σχεδόν τίποτε να θυμίζει το τι είχε οργανωθεί και το τι είχε συμβεί στην πλατεία Αριστοτέλους εκείνο το απόγευμα. Δεν υπήρχε μέριμνα για όσους τουλάχιστον το επιθυμούσαν και μπορούσαν να υπάρχει μια χρονική έκταση αλλά και εκτόνωση με μουσική, τραγούδια και χορό. 

   Γενικότερα λοιπόν δεν υπήρξε καλή ενημέρωση, ειδικά μέσω κοινωνικών μέσων δικτύωσης (facebook, blog, ιστοσελίδων) αλλά και μέσω της εκκλησίας και άλλων θεσμών και φορέων. Το ότι πιθανός το γνώριζαν κάποιοι σε συλλόγους δεν συνιστά αυτό πλέον αποτελεσματική ενημέρωση, ούτε αφορά μόνο τους συλλόγους το όλο θέμα. Επίσης, δεν υπήρχαν διαθέσιμα λεωφορεία, ούτε κάποια ειδική μέριμνα προς τούτο. Αμφότερες οι συγκεντρώσεις έγιναν εκτός Παρασκευής και Σαββατοκύριακου (στην Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα που είναι ίσως η χειρότερη μέρα της εβδομάδας για συγκεντρώσεις και στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, δηλαδή ούτε καν την Παρασκευή). Οι συγκεντρώσεις δεν είχαν διάρκεια και πλουραλισμό σε εκδηλώσεις. 

      
     Σεβόμαστε και εκτιμούμε τους συλλόγους και τα σωματεία, όμως υπήρξαν σοβαρά λάθη – παραλείψεις στην οργάνωση και τον συντονισμό. Ο λόγος για το οποίο αγωνίζεται ο Ποντιακός Ελληνισμός είναι σοβαρότατος, είναι υπεράνω προσώπων, κομμάτων, ιδεολογίας και πάσης φύσεως σκοπιμοτήτων και παιγνίων. Βεβαίως ανέκαθεν δεν επράχθησαν τα δέοντα, όσο αφορά την γενοκτονία των Ποντίων (άργησε δεκαετίες, καθυστερεί χαρακτηριστικά ακόμη και σήμερα σε σχέση με αυτά που οι Αρμένιοι πέτυχαν και ουδέποτε υπήρξε πλήρης αποφασιστικότητα) και είναι καιρός αυτό να σταματήσει. Δυστυχώς, οι προκλήσεις και τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν είναι πολλά και φτάνουν πολύ ψηλά στην ιεραρχία σχεδόν της εκάστοτε Ελληνικής κυβέρνησης και δεν φταίει φυσικά ένα μόνο πρόσωπο. 

Γιώργος Τασκασαπλίδης