Αξιολόγηση στην Ελλάδα. Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε!

Στην Ελλάδα έχει επικρατήσει ο όρος αξιολόγηση να φοβίζει. Φοβίζει κυρίως τους μικρούς και αδύναμους, αλλά όχι τους ακάματους. Πολλές φορές άνθρωποι της νέας γενιάς που ταξίδεψαν στο εξωτερικό, που ενημερώνονται από ποικίλες πηγές, αναρωτιούνται γιατί η αξιολόγηση στην Ελλάδα προκαλεί φόβο και τρόμο στον αξιολογούμενο. Ο έλεγχος και η αξιολόγηση, έγιναν συνώνυμα της τιμωρίας, ενώ πρέπει να είναι καλοπροαίρετες έννοιες.

Η αξιολόγηση είναι κατά κάποιο τρόπο το "γνώθεις εαυτόν" και ένας συνεπής υπάλληλος δεν πρέπει να την φοβάται. Η αξιολόγηση όταν είναι σκληρή και άδικη τότε στρέφεται εναντίον του αξιολογητή. Δεν νοείται κάποιοι υπάλληλοι να μην αποδίδουν, οπότε η διοικητική μονάδα να μην λειτουργεί σωστά και οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές να έχουν καλή αξιολόγηση! Αυτοί πρέπει πρώτοι να "πάρουν πόδι". Επίσης, ο αξιολογητής που βαθμολογεί αυστηρά, ελέγχεται για την ορθότητα της κρίσης του και αν βρεθεί πως έκανε λάθος τον "καρατομούν".

Είναι δηλαδή μια διαδικασία που θέλει υπευθυνότητα, διάκριση, σοβαρότητα, αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης και στόχο έχει, όχι τόσο να πλήξει τον υπάλληλο, αλλά περισσότερο να τον κάνει καλύτερο και αποδοτικότερο. Δηλαδή δίνει θετικά κίνητρα. Τα κριτήρια αξιολόγησης είναι φανερά, τα γνωρίζει ο αξιολογούμενος πριν την αξιολόγηση και έτσι προετοιμάζεται για την αξιολόγηση. Πολλές μάλιστα φορές η αξιολόγηση είναι επιβράβευση και ηθική ανάταση για κάποιους.

Ας έλθουμε όμως και πάλι στην Ελλάδα των πολιτικών της αναίδειας και να δούμε τους τίτλους των ΜΜΕ σε σχέση με την αξιολόγηση:

- Ημερήσια online: "Δημόσιο: Αρχίζει η αξιολόγηση που φέρνει απολύσεις, κλείσιμο υπηρεσιών και κατάργηση θέσεων", πηγή:

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112799991.

- Έθνος: "Απολύσεις μετά από αξιολόγηση", πηγή:

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63590695.

- Ελευθεροτυπία: "«Αξιολόγηση» και μετά απόλυση...", πηγή:

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=308169.

Όπως διαπιστώνει και πάλι κάποιος στην Ελλάδα, η αξιολόγηση είναι ακόμη και σήμερα συνδεδεμένη άρρηκτα με την απόλυση. Όταν θέλουμε να απολύσουμε κόσμο κάνουμε αξιολόγηση! Άρα, τελικά ο Έλληνας πολίτης έχει πολύ καλό ένστικτο. Ξέρει ότι τον κυβερνούν απαίδευτοι, τους οποίους μάλιστα ψήφισε, γιατί χωρίς τέτοιο πολιτικό φίλο, τώρα πλέον απολύεσαι και παλιότερα δεν έπαιρνες την πολυπόθητη θεσούλα.

Κύριοι και κυρίες, αξιολόγηση χωρίς να φύγουν αυτοί οι πολιτικοί από την πολιτική σκηνή της χώρας, δεν μπορεί να γίνει. Οι πρώτοι που πρέπει να απολυθούν, είναι αυτοί που εισηγήθηκαν τέτοια αξιολόγηση, ενώ παράλληλα  βύθισαν οικονομικά την χώρα, γιατί η σωστή αξιολόγηση κρίνει πρωτίστως τον αξιολογητή και τον υψηλόβαθμο κάθε υπηρεσίας. Ο δε σκοπός και στόχος μιας αξιολόγησης, δεν είναι ποτέ η απόλυση. Τουναντίον, είναι η βελτίωση της απόδοσης μιας υπηρεσίας - οργανισμού και των υπαλλήλων της, με απώτερο σκοπό και στόχο την παραμονή του υπαλλήλου στην εργασία του και την αύξηση των αποδοχών του! 

Η αξιολόγηση, με τέτοιους συμπλεγματικούς πολιτικούς, είναι άλλη μια χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα, όπως ήταν παλιότερα η δήθεν επανίδρυση του κράτους.

Η Ελλάδα κατά της δημοκρατίας!

Παγκόσμια πρωτοτυπία για την Ελλάδα. Θα είναι η πρώτη χώρα που θα έχει σε πρώτη προτεραιότητα τους δανειστές της και όχι τους πολίτες της! Δηλαδή, θα δημιουργηθεί κλειστός λογαριασμός, όπου κατά προτεραιότητα θα αποπληρώνονται οι πιστωτές της χώρας και μετά οι άλλες ανάγκες της χώρας. Υπογράψαμε μνημόνιο, που διασφαλίζει τους πιστωτές και όχι την χώρα και τους πολίτες της.

Είναι τοις πάσι γνωστό, πως όταν μια επιχείρηση δηλώσει χρεοκοπία, τότε κατά προτεραιότητα, πληρώνονται οι υπάλληλοι και κατόπιν οι πιστωτές της εταιρίας. Τώρα φανταστείτε, πόσο καλύτερα και σε ποια προτεραιότητα, έπρεπε να είναι ο λαός και ο πολίτης, σε ότι αφορά το κράτος. Δεδομένου ότι, θωρακίζεται από μια εθνική κυριαρχία και το εθνικό δίκαιο. Κι όμως, το Ελληνικό Κράτος, πλέον θα συμπεριφέρεται στους πολίτες του, χειρότερα από ότι μια εμπορική εταιρία και ένα εργοτάξιο.

Αυτό, είναι άκρως οξύμωρο, σε μια δημοκρατία και δεν μπορεί να ισχύσει. Σε μια δημοκρατία, μόνο από την ετυμολογική εξήγηση του όρου “δημοκρατία”, ο δήμος ή ο λαός έχει την εξουσία, άρα ουσιαστικά ζητείται από τον λαό, να παραχωρήσει την εξουσία του, υπέρ των πιστωτών του. Από το προσκήνιο, ο λαός να μπει στο παρασκήνιο. Αυτό είναι ανήθικο, αντιδεοντολογικό και δεν συνάδει με την κοινή λογική. Επιπλέον, στην δημοκρατία, οι αποφάσεις, οι απόψεις και η ετυμηγορία του λαού μεταβάλλεται, οπότε δεν μπορεί μια κυβέρνηση ακόμη και με νωπή εντολή του λαού, να παραχωρήσει τα δικαιώματα του λαού εσαεί ή μέχρι να επιτευχθούν κάποιοι οικονομική στόχοι (αν ποτέ επιτευχθούν). Θέλουν μάλιστα, να γίνει ανάλογη προσθήκη στο Σύνταγμα (δεσμεύτηκαν ήδη, εξ' όσων ακούστηκαν, οι ηγέτες μας, λες και είμαστε δεδομένοι!). Σε λίγο, το Σύνταγμα αντί να υπηρετεί και να διαφυλάσσει, το δίκαιο, την δημοκρατία και την λαϊκή κυριαρχία, θα υποδουλώνει τον λαό και ο λαός θα υπηρετεί το Σύνταγμα.

Καμία οικονομική οφειλή και καμία ανάγκη, δεν δικαιολογεί τέτοιες αλλαγές στο πολίτευμα. Δεν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει πολιτικούς, μόνο από το γεγονός ότι συζήτησαν τέτοια θέματα, πόσο μάλλον στο να δεσμευτούν σε τέτοια θέματα. Το ότι οι Γερμανοί παραχώρησαν στον Χίτλερ να νομοθετεί και να λαμβάνει μόνος αποφάσεις (ουσιαστικά υποκατέστησαν τις τρεις εξουσίες σε ένα πρόσωπο), δεν σημαίνει πως τώρα θα το επιβάλλουν σε εμάς, στην Ελλάδα τη γενέτειρα της δημοκρατίας, μέσω των πολιτικών ηγετών μας και διάφορων παρατρεχάμενων τους. Δεν είμαστε Γερμανία, ούτε Γερμανοί και δεν υπακούμε τυφλά σε κανέναν, πόσο μάλλον σε μη εκλεγμένο από τον λαό παράγοντα (δηλαδή, που δεν τον επιλέγουμε και δεν μπορούμε να τον διώξουμε).

Σε μερικά πράγματα πρέπει λες ΌΧΙ, ακόμη και αν είσαι δικτάτορας. Το έκανε ακόμη και ο Μεταξάς. Αρχηγοί, πολιτικοί, πλούσιοι, βολεμένοι και γερμανοτσολιάδες που δεσμεύτηκαν, χωρίς την έγκριση του λαού και της βουλής, πρέπει να μπουν στον κάλαθο των αχρήστων, διότι θα θελήσουν μελλοντικά, να επιβάλλουν τις δεσμεύσεις τους, με εκβιασμούς (τύπου μνημόνιο 10 ή χάος), με κομματική πειθαρχία και με υποκριτική επίδειξη πατριωτισμού στο κοινοβούλιο, επιβάλλοντας διάφορα ψηφίσματα και τροποποίηση του Συντάγματος. 

Ως Έλληνες, προσφέραμε στον κόσμο την δημοκρατία, τώρα μας ζητείται, να εισάγουμε νέα ήθη και έθιμα, αντίθετα σε αυτά που προσφέραμε, τα οποία αργότερα θα υιοθετηθούν από όλη την υφήλιο (δεν νομίζω πως το πρόβλημα όλου του κόσμου είναι η Ελλάδα, ούτε αυτοσχεδιάσουν μόνο για μας). Θα τους ανοίξουμε την όρεξη, αν το ανεχθούμε, οπότε δεν πρέπει να σκεφτούμε ιδιοτελώς και να σκεφτούμε μόνο το σήμερα και το πως θα βολευτούμε πρόσκαιρα. Οι λαοί της Ευρώπης άρχισαν να μας συμπαθούν, ας τους δείξουμε, πως ακόμη και σήμερα, βαδίζουμε στα χνάρια των προγόνων μας.   

Πρέπει να αντιδράσουμε εγκαίρως, με την ψήφο μας και όχι μόνο. Το οφείλουμε στους προγόνους μας.  

Επιδότηση πετρελαίου στη Δυτική Μακεδονία.

Η θέρμανση είναι ένα απαραίτητο αγαθό. Σχετίζεται άμεσα με την επιβίωση. Μάλιστα η λαϊκή ρήση αναφέρει: "κάλλιο πέντε κάρβουνα, παρά χίλια πρόβατα", θέλοντας έτσι να τονίσει την αναγκαιότητα και την σημασία της.

Βεβαίως, ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες και ανάλογα με την περιοχή, αυτή η ανάγκη μπορεί να ικανοποιηθεί, άλλες φορές εύκολα και άλλες δύσκολα. Είναι κοινή η ομολογία, πως σε κάποιες περιοχές ο χειμώνας είναι σχεδόν πάντα “βαρύς” και σε άλλες σχεδόν πάντα “ελαφρύς”. Μπορούμε με στατιστική βεβαιότητα, να πούμε πως η θέρμανση, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας είναι δύσκολη υπόθεση, ο χειμώνας είναι παρατεταμένος και η κατανάλωση πετρελαίου πολλαπλάσια.

Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, είχε επίπτωση σε όλους, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Είναι τόσο μεγάλο το χάσμα, που σε κάποιες περιοχές, για να θερμανθεί μια οικογένεια, μια κατοικία, χρειάζεται το τριπλάσιο ή και πενταπλάσιο χρηματικό κόστος, σε σχέση με άλλη περιοχή, για το ίδιο αποτέλεσμα. Άρα, μια αύξηση της τιμής του πετρελαίου, είναι πιο δαπανηρή και πιο επίπονη για κάποιους, σε σχέση με κάποιους άλλους. Όσο πιο βαρύς είναι ο χειμώνας, τόσο αυτή η διαφορά - ψαλίδα διευρύνεται.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα και την αρχή της αναλογικότητας, θα έπρεπε περιοχές, κάτοικοι, πολίτες και φορολογούμενοι, που πλήττονται από ένα μέτρο, σαφώς, σημαντικά και αδιαμφισβήτητα περισσότερο, να εξαιρούνται ή να διαφοροποιούνται του μέτρου. Δηλαδή, το μέτρο να προσαρμόζεται - εφαρμόζεται, αναλόγως και κατ’ αντιστοιχία, στα μέτρα του εφικτού, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το μέτρο να είναι όσο το δυνατό πιο δίκαιο.

Ας έλθουμε τώρα στην περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας, που κατοικούμε και θα διαπιστώσουμε, πως όλα τα παραπάνω, στην περιοχή μας ισχύουν. Δηλαδή, η θέρμανση είναι απολύτως απαραίτητη, για να επιβιώσει κάποιος και δεν νοείται οικία χωρίς θέρμανση. Η κατανάλωση πετρελαίου και κατ’ επέκταση χρημάτων, προκειμένου να θερμάνουμε, σε ικανοποιητικό βαθμό την οικία μας, είναι πολλαπλάσια σε σχέση με άλλες περιοχές και ειδικά σε σχέση με το λεκανοπέδιο της Αττικής, όπου διαμένει ο μισός και πλέον πληθυσμός της Ελλάδας. Καλύπτουμε λοιπόν, όλες τις προϋποθέσεις του Συντάγματος, για να απαιτήσουμε μια πιο δίκαιη και ανάλογη με την κατάσταση αντιμετώπιση.

Το μόνο που απομένει λοιπόν, είναι πως μπορεί αυτό να γίνει εφικτό. Δηλαδή, με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό, χωρίς να υπάρξει παράλληλα και φοροδιαφυγή (να εκμεταλλευτούν κάποιοι με δόλιο τρόπο μια αναπροσαρμογή του μέτρου στην περιοχή μας). Λύσεις υπάρχουν πολλές, αρκεί να υπάρχει θέληση. Μια λύση, θεωρώ πως μας την δίνει το “χαράτσι”. Δηλαδή, μέσω του χαρατσιού, το κράτος πλέον “γνωρίζει”, ποιες οικίες έχουν ρεύμα και κατοικούνται. Έτσι, μπορεί να επιδοτήσει κάθε "ενεργή" κατοικία στην Δυτική Μακεδονία, ώστε να αγοράζει, μέχρι ένα συγκεκριμένο ποσό χρημάτων ή λίτρων, πετρέλαιο σε χαμηλή τιμή (με μειωμένους ή καθόλου φόρους).

Επί παραδείγματι, θα μπορούσε το κράτος να επιδοτεί στην Δυτική Μακεδονία και σε σπίτια που έχουν λέβητα πετρελαίου, 15 λίτρα πετρελαίου για κάθε τετραγωνικό μέτρο της κατοικίας, με το μέγιστο τα 150 τ. μ. . Δηλαδή, 1500 λίτρα πετρέλαιο (σε χαμηλή τιμή, άνευ ή χαμηλής φορολογίας) για κατοικία 100 τ. μ. , που όλοι ξέρουμε, πως θα τα καταναλώσει σίγουρα στην περιοχή μας. Άλλωστε, έτσι θα αυξηθεί και η κατανάλωση πετρελαίου, οπότε θα κερδίσουν και κάποιοι μεσάζοντες του πετρελαίου, αλλά και το κράτος βάζοντας μια μικρή φορολογία (από την ποσότητα κατανάλωσης που λογικά θα αυξηθεί).  

Για να γίνει αυτό εφικτό, πρέπει όλοι, μηδενός εξαιρουμένου τοπικού άρχοντα (όλων των κομμάτων), όλων των βουλευτών και του περιφερειάρχη, να συνδράμουν και να πιέσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Με αυτό τον τρόπο τα αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα θετικό, διότι έχουμε δίκαιο και ζητούμε μια δίκαιη λύση στο πρόβλημα μας.

Αλίμονο στους νέους

Δείτε το βίντεο στον σύνδεσμο παρακάτω. Κάπως έτσι είναι οι απαιτήσεις του Ελληνικού κράτους, από τους νέους και τα παιδιά. Ακολουθεί ο σύνδεσμος:

http://www.youtube.com/watch?v=eCiVjAGoU4c

Οι "ευγενείς" και η "γενναία καρδιά" της Ελλάδας

Όλοι, θυμόμαστε την δραματική ταινία με τίτλο "Γενναία Καρδιά" (Αγγλιστί: "Braveheart"), όπου ένας Σκοτσέζος πολεμιστής του 13ου αιώνα, ονόματι William Wallace (Μελ Γκίμπσον), μαχόταν για την ανεξαρτησία της χώρας του από τους Άγγλους. Ο δε επικρατέστερος διεκδικητής του θρόνου της πατρίδας του  (Robert the Bruce) και οι ευγενείς της Σκωτίας, δεν τον βοηθούσαν και απεναντίας υπονόμευαν τον αγώνα του, διότι φοβόντουσαν μην θιγούν ή χάσουν τα προνόμια τους και βολευόντουσαν κάτω από την Αγγλική κυριαρχία. Στο τέλος, με δόλιο τρόπο και με αντάλλαγμα αδράς αμοιβής, τον παγίδευσαν και τον παρέδωσαν στον Άγγλο βασιλιά, ο οποίος κατόπιν δημοσίων βασανιστηρίων και εξευτελισμού, τον εκτέλεσε με αποκεφαλισμό.

Ο λαός της Ελλάδας, αυτή την στιγμή, παθαίνει κάτι αντίστοιχο, από την άρχουσα τάξη του (ελίτ), διότι έχει βολευτεί κάτω από την Γερμανική κηδεμονία. Στο ρόλο του Robert the Bruce και των ευγενών, οι κκ Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς και άλλοι πολλοί βολεμένοι, που εκφοβίζουν τον λαό και τον οδηγούν σε μονόδρομους (αλλά πάντα κάνουν σκληρές διαπραγματεύσεις!!!). Χωρίς αυτήν την κηδεμονία, η πολιτική ελίτ (και όχι μόνο), νοιώθει ανασφαλής και φοβάται μήπως θιγούν τα προνόμια της, οπότε δεν μπαίνει καν στον κόπο να διερευνήσει καμία άλλη εναλλακτική λύση, για να διαπραγματευτεί ουσιαστικά.

Υποκριτές! Πως διαπραγματεύεστε με μια μόνο λύση ως διέξοδο; Αν είναι μόνο μια η λύση για την χώρα, όπως δηλαδή διατείνεστε, τότε γιατί να διαπραγματευτούν οι Γερμανοί και οι τροϊκανοί; Για ηλίθιους μας έχετε ή έχετε για ηλίθιους τους Γερμανούς - τροϊκανούς; Ψήφισμα, επιλογή και διαπραγμάτευση, χωρίς αντιπρόταση και εναλλακτική πρόταση, είναι σαν να μην υφίσταται. Άρα, αυτά που "διαπραγματεύεστε", προφανώς δεν αφορούν τον λαό, αλλά τα προνόμια σας.

Ο δε αντίστοιχος William Wallace, ο μαχητής του λαού, η "γενναία καρδιά" δεν υπάρχει ακόμη ή δεν είναι ορατός, προφανώς γιατί κανείς, την δεδομένη στιγμή τουλάχιστον, δεν θέλει "να βάλει το κεφάλι του στον τορβά".

Ισχύς απλής βουλευτικής πλειοψηφίας στο μνημόνιο ΙΙ

Το ότι το μνημόνιο ψηφίστηκε, με πάνω από 180 βουλευτές (με ευρεία πλειοψηφία), δεν σημαίνει πως έχει αντίστοιχη ισχυρή δεσμευτική ισχύ για την χώρα. Δηλαδή, όταν ένα νομοσχέδιο, ψηφίζεται εξ’ αρχής με καθεστώς απλής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δεν δύναται να έχει αργότερα, αναδρομικά, δεσμευτική ισχύ αντίστοιχης των άνω των 180 βουλευτών. Υπενθυμίζω, πως δέσμευση ψηφίσματος άνω των 180 ψήφων, είναι αντίστοιχη με Συνταγματική τροποποίηση.

Αυτό, διότι αυτός που ψήφιζε, ψήφιζε με κάποια δεδομένα, εν προκειμένω της δέσμευσης απλής πλειοψηφίας και φυσικά δεν γνώριζε, το τελικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, σε μια ψηφοφορία, θέτεις εκ προοιμίου τις δεσμεύσεις της ψηφοφορίας και όχι αργότερα, ανάλογα με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Βεβαίως η ευρεία πλειοψηφία, έχει και αυτή τη σημασία της.

Φυσικά, μια χώρα πρέπει να σέβεται τα ψηφίσματα της (έστω και με 151 βουλευτές) και δεν ενδείκνυται, ούτε είναι εύκολο και ηθικό να αθετεί τις δεσμεύσεις της. Όμως, αν στην πορεία, υπάρξει πρόβλημα νομιμοποίησης του εν λόγω μνημονίου (νομικής, ηθικής, κοινωνικής), τότε η ενδεχόμενη ανατροπή του, θα είναι ευκολότερη.

Πάμε για εκλογές;

Μπορεί το μνημόνιο ΙΙ να ψηφίστηκε, με ευρεία πλειοψηφία, αλλά είχε σημαντικές απώλειες η κυβέρνηση Παπαδήμου. Η κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ χάθηκε, διότι με τις διαγραφές που συντελέστηκαν, έχει λιγότερες από 140 έδρες. Άρα, προφανώς η Νέα Δημοκρατία, μπορεί πλέον να καθορίσει, το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Θα γίνουν άραγε εκλογές ή θα πέσουν και άλλες μάσκες; Οψόμεθα.

Για έντιμους - αξιοπρεπείς πολιτικούς

Αυτοκριτική: Πρώτοι εμείς, σαν λαός και σαν χώρα, κάναμε τραγικά λάθη και μετά, αυτά τα λάθη, έδωσαν την αιτία και αφορμή σε άλλους να μας επιβουλευτούν. Στην χώρα μας, η κοινή λογική και το δίκαιο έχει καταντήσει πολυτέλεια, δεν υπάρχει κανενός είδους αξιοκρατία και το αυτονόητο κατέστη τεχνηέντως δυσνόητο. Συνταγματολόγοι που δεν γνωρίζουν το Σύνταγμα, οικονομολόγοι που δεν γνωρίζουν οικονομικά, δικηγόροι που δεν ξέρουν νομικά και παράλληλα, όλοι αυτοί μας διοικούν. Ακόμη και τώρα, δεν λάβαμε το μάθημα μας και μας νοιάζει μόνο ο εαυτός μας (λαός και πολιτικοί). Η πολυεπίπεδη λοιπόν κατάντια μας, μας έφερε στο μάτι του κυκλώνα της οικονομικής κρίσης (αυτή είναι της “μόδας” τώρα). Δεν μας επέλεξαν τυχαία ή μόνο με δόλο, ήμασταν άκρως προκλητικοί και “πηγαίναμε γυρεύοντας”. Ανέλαβαν έτσι ξένοι και επί των πλείστων οι Γερμανοί, την"εξυγίανση" μας.

Ποια είναι η Γερμανία: Η Γερμανία, όσο υποθετικά και να είναι καλοπροαίρετη, δεν επιθυμεί σε καμιά περίπτωση μια δεύτερη Γερμανία ή μια ακόμα ισχυρή χώρα στην Ευρώπη. Προφανώς, προτιμά πολύ υποδεέστερες από αυτήν χώρες, ούτως ώστε να τις ελέγχει. Άρα, τα μέτρα που υπαγορεύει σε εμάς, δεν πρέπει να θεωρούνται εκ προοιμίου ως αγαθά και πέραν κάθε αμφιβολίας. Τουναντίον, θα προσπαθήσουν να μας παν πολλά χρόνια πίσω. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως πως θέλουν μόνο το κακό μας, αλλά υπάρχει ένα βεβαρυμμένο Γερμανικό ιστορικό που δεν πρέπει νααγνοούμε και να λησμονούμε (“Deutschland uber alles”, δύο παγκόσμιους πολέμους, γενοκτονίες και άλλα πολλά σύνδρομα).

Τα σκάνδαλα με Γερμανία: Δεν πρέπει επίσης, να ξεχάσουμε αυτό πουείναι τοις πάσι γνωστό, πως το σκάνδαλο Siemens, έκλεισε με παραγραφή των εν δυνάμει αδικημάτων. Υπάρχουν αρκετές και ισχυρές ενδείξεις ότι πλειάδα πολιτικών χρηματίστηκε από την Siemens. Αν αυτό βεβαίως ισχύει, που όλοι σχεδόν οι Έλληνες το νοιώθουμε στο "πετσί μας" ότι ισχύει, τότε γνωρίζουν οι Γερμανικές αρχές και η κυβέρνηση τους και το ποιοι ήταν αυτοί που χρηματίστηκαν. Φυσικά όλοι αυτοί που χρηματίστηκαν, πέραν του ότι είναι απατεώνες, είναι ευάλωτοι και ευκόλως μπορούν να τους εκβιάσουν(ηθικά, πολιτικά). Υπόψη, εμπλέκονται στο σκάνδαλο αυτό και τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα. Δεδομένου του σεναρίου, προφανώς κάποιοι από αυτούς είναι ακόμη βουλευτές ή και αρχηγοί κομμάτων ή ακόμη και πρωθυπουργοί (νυν ή πρώην) και αποφασίζουν για την τύχη μας! Προσέξτε σας παρακαλώ, μη θεωρείτε τίποτε δεδομένο.

Η παραπλάνηση και καθοδήγηση: Θα ήθελα να υπενθυμίσω, πως η δανειακή σύμβαση δεν υπογράφεται και δεν επικυρώνεται επισήμως από τους αρχηγούς των κομμάτων, αλλά από την βουλή των Ελλήνων. Μόνο η βουλή δεσμεύει την χώρα. Η όλη ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, ότι η εκάστοτε σύμβαση ή συμφωνία επικυρώνεται με την υπογραφή των αρχηγών των κομμάτων είναι τεχνητή, δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα και σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να δεσμεύσει την χώρα και τους βουλευτές της. Με αυτό τον τρόπο, προδήλως προσπαθούν να υπονομεύσουν και να κατευθύνουν την ψήφο των βουλευτών, δίδοντας τους είτε ηθικό άλλοθι. είτε πλασματική αίσθηση περιορισμένης ευθύνης στις αποφάσεις ή θέτοντας τους μια κατάσταση ως τετελεσμένη. Κάτι που δεν ισχύει, τουναντίον μάλιστα! Το Σύνταγμα δίδει την ελευθερία στον βουλευτή να ακολουθήσει την συνείδησή του σε κάθε ψηφοφορία, άρα αναλαμβάνει και την ευθύνη των πράξεων του. Βολεύει βεβαίως αυτό την τρόικα και την Γερμανία, δηλαδή να πείσει ένα ή τρία το πολύ πρόσωπα, προφανώς με κάθε θεμιτό ή και αθέμιτο τρόπο, παρά πολλούς περισσότερους. Είναι οι Γερμανοί που κατέλυσαν ουσιαστικά την βουλή τους και κατόπιν κατέστρεψαν την ίδια την χώρα τους, δίδοντας το δικαίωμα στον Χίτλερ να νομοθετεί αφ' εαυτού. Θα δεχθείτε να κάνουν το ίδιο στην χώρα μας και να υποτάξουν την δημοκρατία μας, διαμέσου του εκάστοτε πολιτικού αρχηγού της κυβερνώσας πλειοψηφίας; Μόνο αυτό, δείχνει τα ταταπεινά τους “ελατήρια” και πως δεν είναι ο κατεξοχήν στόχος τους η “εξυγίανση μας”.

Ο αδρά αμειβόμενος πρόεδρος, αλλά χωρίς θέληση και βούληση: Επιπλέον, είναι απαράδεκτη η αποπομπή κάθε βουλευτή από το κόμμα του, όταν καταψηφίζει ή υπερψηφίζει ένα νομοσχέδιο. Δεν είναι ευθεία προσβολή του ΕλληνικούΣυντάγματος; Θα μπορούσε και στο θέμα των γραπτών δεσμεύσεων των αρχηγών, να επέμβει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το έχω τονίσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια με επιστολή μου, αλλά περί άλλων προφανώς τυρβάζει. Τον ζητώ ξανά δια της παρούσας να μην επιτρέψει εφεξής καμία αποπομπή Έλληνα βουλευτή και αν αυτή συμβεί, να προβεί σε αναπομπή του νόμου - ψηφίσματος που προκάλεσε την αποπομπή. Να μάθει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιτέλους να σέβεται το Σύνταγμα. Ζητήστε και εσείς να αλλάξει αυτή η ανήθικη πρακτική. Ένας βουλευτής, αποπέμπεται για άλλους σοβαρούς λόγους και όχι την ώρα ή λίγο μετά από μια ψηφοφορία. Η απόφαση πρέπει να είναι συλλογική, η διαδικασία πρέπει να είναι, διαφανής, δίκαιη και ως εκ τούτου χρονοβόρα (ακρόαση, ένσταση, απολογία κτλ), αλλά δεν είναι της στιγμής να αναλύσουμε αυτά.

Λάθος φάρμακο, αλλά αυξάνουμε την δόση: Μας παρουσίασαν λύσεις ως μονόδρομο. Δεν διαπραγματεύτηκαν καν για τον λαό οι αρχηγοί και οι υπουργοί που εμπλέκονται στην διαδικασία, αλλά διατήρησαν τις θέσεις τους και τα προνόμια τους, μαζί με τα δικά σας. Μάθαμε όλοι για το πρόσφατο φιάσκο του 13ου και 14ου μισθού, οπότε δεν διαπραγματεύτηκαν, ούτε με υπερκομματική κυβέρνηση. Κάντε το εσείς αυτό. Πως θα τους δώσετε την ψήφο σας και θα τους εμπιστευτείτε; Δεν τελείωσε τίποτε! Υπήρχαν και υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Δύσκολοι προφανώς δρόμοι, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό. Τους έφραζε ο κ. Γ. Παπανδρέου με κάθε τρόπο, φάνηκε και αυτό. Η Κύπρος δεν δανείζεται μόνο από Ευρώπη και μας δείχνει άλλους δρόμους. Αλήθεια πόσοι βουλευτές θα ψήφιζαν το μνημόνιο (το πρώτο) αν ήξεραν την κατάσταση στην οποία μας οδήγησαν; Κάποιοι διατείνονται πως δεν το διάβασαν, ντροπή τους! Τι δικαιολογία θα βρούνε τώρα; Αναρωτιέμαι αν θα έχει αποτέλεσμα και αυτή η δανειακή σύμβαση, αφού οι ίδιοι παραδέχονται πως χορήγησαν λάθος φάρμακο, δεν το απέσυραν και τώρα μας το χορηγούν ξανά σε μεγαλύτερη δόση. Ε, δεν είναι αυτό οξύμωρο; Δεν είναι σοβαρό επιχείρημα και προβληματισμός; Δεν υπάρχει μόνο η αντιβίωση, υπάρχουν και βιταμίνες! Μπορούν και καλύτερα, αρκεί να ζητήσετε ολική και ριζική επαναδιαπραγμάτευση. Εκ του μηδενός και σαν την Ιρλανδία, που διαπραγματεύτηκε, έθεσε ευνοϊκούς γι αυτήν όρους και τώρα πάει καλά. Λύσεις, χωρίς ελπίδα και προοπτική για τον λαό δεν θα αποδώσουν.

Η απόφαση είναι δική σας: Η τύχη της χώρας είναι στα χέρια σας, μην φοβάστε το λάθος, γιατί είναι κατανοητό και ανθρώπινο, μην κάνετε όμως τυφλά αυτό που θα σας υπαγορεύσουν. Ακούστε και την καρδιά σας, ορθώστε ανάστημα, ο λαός είναι η δύναμη σας. Μην σκεφτείτε μόνο την πολιτική σας καριέρα, κάντε την υπέρβαση, γιατί αυτή η λογική και νοοτροπία σας έφερε κόντρα με την κοινωνία και απωλέσατε την δημοτικότητα σας. Δεν είμαι Γερμανός διοικητής, δεν σας υποδεικνύω τι να κάνετε, μην είστε δεδομένοι σε κανέναν, ψηφίστε ελεύθερα!

Γιώργος

Νομοταγείς ή υποκριτές;

«Νομοταγείς» πολίτες που πληρώσατε το "χαράτσι" και λοιδορείτε-κατηγορείτε αυτούς που δεν το πλήρωσαν, ως μη νομοταγείς και μιάσματα, αναρωτηθείτε για τα παρακάτω: 

-Σκεφτήκατε πως μπορεί κάποιος να μην έχει να πληρώσει; Τι κάνατε γι' αυτό; Πληρώσατε για να τον «εκθέσετε» παραπάνω; Πρέπει να φτάσει κανείς σε σημείο αδυναμίας πληρωμής για να αντιδράσει ή να μην πληρώσει άδικες εφευρέσεις και αλχημείες πολιτικών που προεκλογικά δήλωναν ή σιωπηρώς υποστήριζαν πως υπάρχεια φθονία χρημάτων;

-Αμφιβάλετε πως το χαράτσι είναι άδικο; Το ότι είναι άδικο το «λένε», εμμέσως πλην σαφώς, οι ίδιοι που το ψήφισαν, εσείς θα το αμφισβητήσετε; Δείτε πόσες τροποποιήσεις και εξαιρέσεις που διατείνονταν πως δεν υπήρχαν (δήθεν εγκαλούσαν και δικαστές που δικαίωναν πολίτες), αλλά υπό την πίεση της Ευρώπης και των δικαστηρίων, τελικά έγιναν. Βασιλικότεροι του βασιλέως δεν μπορεί να το «παίζετε», διότι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.

-Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζετε ότι το Σύνταγμα στηρίζεται στο δίκαιο του λαού που το προασπίζει, άλλως δεν είναι Σύνταγμα άξιο προασπίσεως και οι νόμοι στηρίζονται στο Σύνταγμα. Απομένει λοιπόν τώρα να βρείτε εσείς, ποιος είναι ο νομοταγής ή αν θέλετε ποιος είναι ουποκριτής. Είναι αυτός που στηρίζει το δίκαιο ή αυτός που προφασίζεται τον νομοταγή σε άδικο νόμο;

Το φαινόμενο - μαρτύριο του βατράχου

Ο βάτραχος έχει την παρακάτω ιδιαιτερότητα και συμπεριφορά.

-Αν ο βάτραχος επιπλέει σε νερό, ας πούμε μιας λεκάνης, το οποίο έχει αρχικά την θερμοκρασία του περιβάλλοντος και του πετάξουμε βραστό νερό, τότε προς αντίδραση και ενστικτωδώς θα πηδήξει και θα διαφύγει.

-Αν όμως το νερό της λεκάνης το ζεστάνουμε σιγά–σιγά και βαθμιαία, τότε ο βάτραχος δεν θα αντιδράσει και σταδιακά θα παραλύσει. Εντέλει, φυσικά αποθνήσκει.

Θεωρώ πως αυτό γίνεται την σήμερον ημέρα στον Ελληνικό λαό. Μάλιστα αυτό γίνεται (δολίως ή μη) και απότους ίδιους τους πολιτικούς που επέλεξε να τον εκπροσωπήσουν, κυβερνήσουν και να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του. Πολλές φορές μάλιστα ακούω μέχρι σήμερα (δεν βαρέθηκαν;) τους εκφοβισμούς περί δήθεν πτώχευσης (σε μελλοντικό χρόνο) και τα περί δήθεν επιστροφής στην δραχμή. Όχι ότι δεν μπορούν να συμβούν, αλλά όλα αυτά γίνονται πρωτίστως για εκφοβισμό και «καταλάγιασμα». Μην μπαίνετε σε αυτήν την λογική, είναι ψευδοδίλλημα. Κερδίζουν χρόνο μέχρι να «βράσει το νερό» και παραλύσουμε τελείως.

Τι μας νοιάζει ανπτωχεύσουμε ή μη και τι μας νοιάζει αν έχουμε ευρώ ή δραχμή, αν είναι να πεινάσουμε ή να μείνουμε όλοι άνεργοι; Ενδεχομένως, να είναι και καλύτερα γι’ αυτούς που τώρα υποφέρουν και πεινάνε η πτώχευση και η δραχμή. Με αυτούς τους ρυθμούς που ακολουθούμε, είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο, ότι όσοι δεν πεινάνε, θα πεινάσουν λίαν συντόμως (ομιλώ για τον μέσο Έλληνα) και κάποιοι που θεωρούνται προνομιούχοι σύντομα θα προσγειωθούν απότομα και ανώμαλα (οι «βολεμένοι» και κάποιοι αδαείς βουλευτές).

 Όταν πεινάς, τομόνο που δεν σε νοιάζει είναι το ποιο είναι το νόμισμα και ποια  η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας (αν πτώχευσε η χώρα ή μη). Δίπλα μας πεινάνε ήδη, ας μην κλείνουμε τα μάτια μας, δεν είμαστε παιδιά ενός ανώτερου θεού, έρχεται και η σειρά μας. Πηδήξτε από την λεκάνη πριν είναι αργά! 

Γιώργος

Απαράδεκτες και απάνθρωπες οι οδηγίες του Υπ. Οικονομικών για το χαράτσι

Το Ελληνικό Σύνταγμα, στο άρθρο 4 και περίπτωση3 αναφέρει ρητώς: “Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους”. Να αγιάσει αυτός ή αυτοί πουτο συνέταξαν! Αυτό είναι άρθρο Συντάγματος που αξίζει να προασπίσει κάποιος.

Με την ύπαρξη αυτού του άρθρου του Συντάγματος, ένας πολίτης δεν μπορεί να φορολογηθεί από το κράτος, σε βαθμό οικονομικής εξουθένωσης (πόσο μάλλον, σε βαθμό έστω ελαχίστου κινδύνου της διαβίωσης του), όταν υπάρχουν πολίτες που ευημερούν, ζουν μέσα στον πλούτο, τη χλιδή και την ευμάρεια. Αυτό θα ήταν κραυγαλέα καταπάτηση και μηεφαρμογή του Συντάγματος.

Όμως στην παροχή οδηγιών και διευκρινίσεων τουΥπουργείου Οικονομικών για την εφαρμογή του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 (ΠΟΛ.1244/1-12-2011), περί έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένωνεπιφανειών, ρητώς αναφέρει: “Ο κύριοςτου ακινήτου για το οποίο επιβλήθηκε το τέλος είναι και χρήστης του, διαβιείυπό μειονεκτικές κοινωνικά συνθήκες, όπως η απουσία εισοδήματος και περιουσιακών στοιχείων, πλην του ακινήτου για το οποίο ζητείται η εξαίρεση και κρίνεται ότι η καταβολή του τέλους θα θέσει, ενόψει των συνθηκών υπό τις οποίεςδιαβιεί, σε προφανή άμεσο κίνδυνο τηστοιχειώδη διαβίωση τουιδίου ή των προσώπων που συνοικούν με αυτόν και τον βαρύνουν φορολογικά”.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις οδηγίες, το Κράτος αν χρειαστεί θα θέσει σε κίνδυνο την διαβίωση κάποιου (όχι όμως σε άμεσο κίνδυνο), προκειμένου να εισπράξει το χαράτσι! Όμως, σύμφωνα με το Σύνταγμα και με την εις άτοπο απαγωγή αυτού, για να συμβεί αυτό σε έναν πολίτη, τότε κατά αναλογία πρέπει να τουποστούν όλοι οι Έλληνες πολίτες και όσοι διαβιούν στην Ελληνική Επικράτεια. Άρα, για να συμβεί αυτό σε έναν πολίτη, θα πρέπει όλοι οι πολίτες της χώρας, αποδεδειγμένα να είναι κάτω από το όριο φτώχειας και να διατρέχουν κίνδυνο διαβίωσης! Οπότε, δεν θα έπρεπε να υπάρχει ευτραφής άνθρωπος από μη παθολογικά αίτια, ούτε ένα πολυτελέςαυτοκίνητο, πολυτελές εστιατόριο, ούτε μια πολυτελής κατοικία στην Ελλάδα, διότι θέτει ως όριο για την είσπραξη του τέλους την στοιχειώδη διαβίωση του πολίτη και όχι απλά το χαμηλό εισόδημα.

Δεν νομίζω ότι πρόκειται απλά για μια κραυγαλέα καταπάτηση ή μη εφαρμογήτου Συντάγματος, αλλά για ένα ατόπημα στοιχειώδους λογικής. Όποιος συνέταξε, υπέγραψε και επέτρεψε την δημοσίευση αυτού του κειμένου (επίσημου κειμένου του Ελληνικού Κράτους), είτε είναι ψυχικά άρρωστος, είτε παίζει με τις λέξεις, είτε έχει παντελή έλλειψη αιδούς. Δενμπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Σε κάθε περίπτωση είναι επικίνδυνος, ειδικά με το να είναι σε υπεύθυνη διοικούσα θέση στο Ελληνικό ή οποιοδήποτε Κράτος της υφηλίου.

Γιώργος

Έναν Χριστόδουλο θέλουν...

Η διαφορά του αληθινού και του ψεύτικου, του σωστού και του λάθους, του ειλικρινούς και του υποκριτικού, ενίοτε είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ο χρόνος μπορεί να ξεδιαλύνει τα πράγματα και τις καταστάσεις. Βασική προϋπόθεση βεβαίως, είναι η μνήμη των γεγονότων, πράξεων και καταστάσεων.

 

Θυμάμαι λοιπόν κάτι "προοδευτικούς", "διανοούμενους" και δήθεν κουλτουριάριδες, ας μην αναφέρουμε ονόματα, που κατηγορούσαν δικαίως ή αδίκως, τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που «έβαλλε» κατά των πολιτικών της εξουσίας για διάφορα θέματα, όταν αυτοί οι πολιτικοί ασυστόλως «έχωναν» προς κάθε κατεύθυνση ζεστό Ευρωπαϊκό και δανεικό χρήμα. Αυτοί οι επικριτές, τοιουτοτρόπως, έκαναν τα "γλυκά μάτια" σε Σημίτη, Τσοχατζόπουλο και στον "ροκά" Λαλιώτη.

Βεβαίως, είχε ο μακαριστός δώσει πολλές "λαβές" για σχόλια. Ήταν χειμαρρώδης και ασταμάτητος (με την καλή και την κακή πλευρά της κατάστασης αυτής), οπότε τα λάθη ήταν αναπόφευκτα.Τα λόγια και τα σχόλια του, δεν ήταν ομολογουμένως τα ενδεδειγμένα, για έναν θρησκευτικό ηγέτη, αλλά ήταν καυστικά και δυστυχώς όπως αποδεικνύεται αληθινά. Ας ανακαλέσουμε μερικά από αυτά: "Γραικύλοι", "Ευρωλιγούρια", "ξεπουλημένοι αντί πινακίου φακής" και άλλα πολλά. Παρατηρήσεις και σχόλια τόσο εύστοχα, που κανείς πλέον δεν δύναται να αμφισβητήσει (αφού μας χρεοκόπησαν και παρέδωσαν εθνική κυριαρχία με τόσο εύκολο τρόπο). 

Που είναι λοιπόν αυτοί οι κουλτουριάριδες ή οι συντεχνιακά απόγονοι τους, τώρα για να αντισταθούν στη λαίλαπα κατά του λαού μας; Είχαν σκοπό μόνο να αντισταθούν στον Χριστόδουλο και σε κάθε Χριστόδουλο, που εν πάση περιπτώσει, λάθος ή σωστά, είχε μια διαφορετική άποψη, από τους κρατούντες των σκήπτρων αυτής της χώρας; Τότε μάλλον λειτούργησαν άλογα, σαν τα παράσιτα που βάλλουν κατά του υγιούς οργανισμού καιπεθαίνουν μόλις τον καταβάλλουν, αφού αυτός τους έτρεφε. Είναι σίγουρα οπαδοίτης λαμπρής και όχι του Χριστού, που λένε και στην Μάνη.

Φανταστείτε τώρα ένανηγέτη, όχι απαραιτήτως εκκλησιαστικό ηγέτη, να λέει τα αντίστοιχα τώρα. Πόσο καλό θα έκανε, πόση παρηγοριά θα έδινε σε αυτόν τον λαό. Πόσο θα τρόμαζε, θα ντρόπιαζε και θα αποθάρρυνε τις τράπεζες και όλους τους υποτακτικούς τους (πολιτικούς). Χώρα που ουσιαστικά πτώχευσε και δεν πτώχευσε καμιά από τις δεκάδες τράπεζες της, που ρουφούν το "αίμα"της. Τουναντίον, θα βγουν από την κρίση πιο δυνατές και κερδισμένες! Συνεχώς απειλούν με πτώχευση και έξοδο από το ευρώ, για να χειροτερέψουντην κατάσταση και να επωφεληθούν περισσότερο οι τράπεζες (εκφοβισμός από την μια, βγάζει και ο κόσμος το χρήμα από την άλλη, χρήμα το οποίο στο τέλος πάλι θα το μαζέψουν οι τράπεζες, αλλά παρουσιάζονται τώρα ως ευάλωτες και αιμορροούσες, οπότε άλλο που δεν θέλει ο Παπαδήμος – τραπεζίτης γαρ, για να τις σιγοντάρει). Στην Αμερική, την κατεξοχήν χώρα του καπιταλισμού, τράπεζες πτωχεύσαν, χωρίς την παρέμβαση του ΔΝΤ και χωρίς υποβαθμίσεις από οίκους αξιολόγησης, στο βαθμό τουλάχιστον που αυτό έγινε εδώ.

Φανταστείτε, έναν ηγέτη που κατέβαζε σε εποχή οικονομικής ευμάρειας (με δανεικά), ρουσφετιού και κομματικών ορδών (τα καλά τα "παλικάρια"), δύο εκατομμύρια κόσμο στο δρόμο στις πλατείες για θέματα ήσσονος ή ελάσσονος σημασίας, τι θα έκανε σήμερα. Σαν τα ποντίκια και σε άτακτο σχηματισμό, θα έφευγαν οι κυβερνητικοί βουλευτές από την βουλή, αν άρχιζε μια πορεία προς αυτήν, με τέτοια λαο-θάλασσα. Θα τρόμαζαν και μόνο με την σκέψη. Με τι ψυχολογία θα ψήφιζαν μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο και όλες αυτές τις Βενιζελικές και όχι μόνο, αλχημείες;

Πιστέψτε με, δεν θα υπήρχε οικονομική κρίση, ούτε μνημόνιο, αν ζούσε ο Χριστόδουλος ή υπήρχε ένας άλλος Χριστόδουλος με τη δημοτικότητα του. Βεβαίως,δεν το λέω αυτό με χαρά, αλλά τέτοιοι είναι οι πολιτικοί μας και τέτοια τους αρμόζουν. Ο κλέφτης και ο απατεώνας θέλει τον κατάλληλο τόπο και χρόνο (κατάλληλες συνθήκες) για να κάνει την "δουλειά" του. Η Ελλάδα, έχει αυτή την στιγμή όλα αυτά τα "θετικά" γι'αυτούς στοιχεία για να λεηλατηθεί και δεν έχει δυστυχώς ηγέτη.'Όσο για τους εκ του ασφαλούς διανοούμενους και κουλτουριάριδες της χαράς και της λαμπρής, λέει μεταξύ άλλων ο γύφτος* ο Χατζής: "...μα είν' ντροπή, μα είν' ντροπή, όλου του κόσμου η σοφοί να πουληθούν στο χρήμα...".

Θαρσείν χρή τάχ' αύριον έσσετ' άμεινον.

Γιώργος

Τα πέντε (5) φιλολαϊκά μέτρα που δεν ελήφθησαν ποτέ.

Εν αναμονή του σφυρίγματος - σινιάλου για να ξεχυθούμε στους δρόμους, ας θυμηθούμε τα παρακάτω:

Πέντε (5) είναι ταμέτρα, που έπρεπε εξ' αρχής να λάβει η Ελλάδα, για να βγει από την οικονομική της κρίση. Κανένα από αυτά, κανένα, επαναλαμβάνω, δεν προκαλούσε, ούτε προκαλεί κοινωνική αναταραχή, αλλά δεν τα επιθυμεί ούτε η τρόικα και ούτε φυσικά οι πολιτικοί μας (τουλάχιστον αυτοί που διαπραγματεύονται με την τρόικα). Οι πολιτικοί αυτοί, πιθανολογώ πως τα "βρήκαν" με την τρόικα, ώστε να μην χάσουν τα δικαιώματα τους, απεναντίας να πλουτίσουν και να ενισχυθούν, να μην θιγεί η ελίτ γενικότερα και φυσικά ως αντάλλαγμα, σχεδίασαν να εξουθενώσουν τον απλό πολίτη (χτυπώντας τους φτωχότερους και κατόπιν τους λιγότερο πτωχούς).

Βεβαίως, θα σκεφτεί κάποιος, οι τροϊκάνοι, που αυτά δεν τα κάνουν στις χώρες τους, γιατί τα κάνουν στην δική μας; Φαντάζομαι, αφενός πως η λύση αυτή, τους προσφέρθηκε από τους "σωτήρες" πολιτικούς μας και αφετέρου, αυτοί δεν είναι εκλεγμένοι από εμάς, ούτε μπορούμε να τους παύσουμε ως λαός, οπότε δεν είχαν λόγο να μην δεχτούν. Άλλωστε, με την ελίτ συνομιλούσαν, συνομιλούν και διαπραγματεύονται ακόμη και σήμερα (με μη εκλεγμένο Πρωθυπουργό μάλιστα), όχι με τον απλό λαό.

Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα πολιτικού κόστους, τουναντίον, οι πολιτικοί μας το έχουν, αλλά παρά ταύτα οι πολιτικοί μας ήταν πρόθυμοι να προβούν σε τέτοιες ενέργειες, εν ονόματι της τρόικας πάντα, προς παραπλάνηση μας. Σε αυτό που γελάστηκαν οι πολιτικοί μας, γι αυτό και εικάζω πως δεν τα βρίσκουν τώρα (αν δεν μας εμπαίζουν, που είναι το πιο πιθανό), είναι στο γεγονός ότι οι τροϊκάνοι δεν θέλουν απλώς να πάρουν τα "χρήματα" τους, μάλλον μόνο αυτό δεν τους ενδιαφέρει τελικά, αλλά να σκλαβώσουν λαούς, οπότε μετά θα έρθει κάποια στιγμή και η σειρά τους (θα τους είναι άχρηστοι αυτοί οι πολιτικοί και ο λαός θα επιθυμεί την "εξόντωση" τους, ακόμη και για ικανοποίηση). Σκλαβωμένους λαούς με άρτο και θέαμα τους υπνωτίζεις.

Ποια είναι λοιπόν αυτά τα μέτρα που ποτέ δεν ελήφθησαν και ακόμη μέχρι σήμερα κανείς τους δεν τα συζητά:

1) Ανάλογη δικαιοσύνη και κρατική διοίκηση με Γερμανία, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία. Με σωστή δικαιοσύνη και αξιοκρατική - δίκαιη διοίκηση, πείθεται όντως ένας λαός, να ξεχάσει πολλά από τα βάρη που του φόρτωσες, διότι εφεξής θα έχει σωστή αντιμετώπιση. Θα υπάρξει σωστή διαχείριση του πλούτου του Ελληνικού λαού και έτσι θα αποπληρωθεί η τρόικα και ο λαός θα δει μια "άσπρη" μέρα. Φυσικά, στα πλαίσια αυτά, πρέπει οι κλέφτες, οι κακοδιαχειριστές και οι καταχραστές να μπουν φυλακή.

2) Από 50 υπουργούς, πρέπει να πάμε σε 5 υπουργούς (11 έχει η Ιταλία, λίγη αιδώς Αργείοι!). Η τρόικα ποτέ δεν βλέπει απολύσεις - μειώσεις υψηλόβαθμων, αλλά μόνο χαμηλόβαθμων. Γιατί λοιπόν δεν στενοχωρούν - ενοχλούν ποτέ τους πολιτικούς μας; Τυχαίο; Δεν νομίζω. Βγάζει μάτια! Δυο μέτρα και δυο σταθμά τηρούν και ξεμπροστιάστηκαν και οι πολιτικοί μας και οι τροϊκάνοι. Έτσι δεν πείθεται ένας λαός που πλέον πεινάει .

3) Από 13+ τράπεζες, σε 3 τράπεζες (5 έχει η Γερμανία!). Η ισχύς εν τη ενώσει λέγαν οι πρόγονοι μας και το φαγοπότι, εν τη διαιρέσει, γίνεται μάλλον καλύτερα. Τόσες "βδέλλες" στην "ράχη" ενός λαού, να του ρουφούν το αίμα και δεν το θέτουν ούτε ως θέμα προς συζήτηση. Όλες οι τράπεζες πρέπει να σωθούν, αλλά ο 13ος και ο 14ος μισθός πρέπει να κοπεί. Τρόικα και Παπαδήμος είναι τραπεζίτες.

4) Ανώτατες αποδοχές στο δημόσιο έως 3.000 ευρώ (πολύ καλές, τίμιες και δίκαιες απολαβές, ειδικά για αυτούς που εισηγήθηκαν - ψήφισαν - υπέγραψαν και μείωσαν μισθούς των 700 ευρώ). Ποιος με απολαβές 3.000 ευρώ μηνιαίως, θα βγει να διαμαρτυρηθεί στο δρόμο; Κανείς. Δεν το κάνουν όμως, αν και θα εξοικονομηθούν πολλά χρήματα. Αυτοί όμως διαπραγματεύονται, αν πρέπει να μειωθεί περαιτέρω ο κατώτερος μισθός! Θράσος και μόνο θράσος έχουν. Επιπλέον, οι συντάξεις, έπρεπε όλες να είναι όχι μεγαλύτερες από 2.500 ευρώ, αλλά αντ' αυτού, προτείνουν να μειωθούν οι κατώτερες συντάξεις! Φυσικά, οι μισθοί και οι συντάξεις κάτω των 1.000, αλλά και έως των 1.500 ευρώ, δεν πρέπει να αγγιχτούν, σε καμιά περίπτωση.

5) Σωστό αναλογικό φορολογικό σύστημα, ώστε ουσιαστικά οι κατά το Σύνταγμα φοροφυγάδες (δεν τηρείται ουσιαστικά η αρχή της αναλογικότητας), να φορολογούνται και να μην παρουσιάζονται ως δίκαιοι και ηθικοί επιχειρηματίες (η οικονομική ελίτ το κάνει συχνά), μάλιστα κάποιοι εκ των οποίων και πολιτικοί, καλυπτόμενοι πίσω από ανήθικους νόμους, διότι η ηθική πρέπει να καθορίζει τον νόμο και όχι ο νόμος την ηθική. Θυμηθείτε την περίπτωση του κ. Βουλγαράκη, ο οποίος ναι μεν "έφυγε" από το πολιτικό σκηνικό της χώρας, αλλά οι νόμοι, που του έδιναν το πρόσχημα της ηθικότητας που επικαλούνταν, για να δικαιολογήσει τις πράξεις του (φορολογούνταν λιγότερο), παραμένουν έως σήμερα! Αντ' αυτού, επιπλέον επιβλήθηκαν ανήθικα "Βενιζελικά" χαράτσια, έκτακτες εισφορές, αυξημένα τέλη κυκλοφορίας, διόδια και όπου βρούνε και μπορούνε χτυπάμε τον πτωχό και μέσο Έλληνα. Αν αυτά δεν τα κάνεις εν καιρώ κρίσεως πότε θα τα κάνεις; Πρέπει να στα επιβάλλει η τρόικα για να τα κάνεις; Όχι φυσικά.

Γνωστή η συνταγή που εξυπηρετεί την ελίτ, αλλά σε μια χώρα που πεινάει πλέον, αν υπάρχουν χρήματα πρέπει να αναζητηθούν σε αυτούς που τα έχουν και μάλιστα τα έχουν εν αφθονία. Μην πιστεύεται στους πολιτικούς μας. Δεν έλαβαν σχεδόν κανένα σωστό μέτρο μέχρι σήμερα, για να μην πειραχτούν οι ίδιοι. Η Ιρλανδία το έκανε και εν μέρει και η Ιταλία. Είναι η πιο καλοπληρωμένοι πολιτικοί στον πλανήτη αυτήν την στιγμή (η τρόικα, δεν νοιάζεται γι αυτό), εν ώρα δήθεν χρεοκοπίας της χώρας. Ότι ήταν να πάθει η χώρα το έπαθε. Πιστέψτε με, χειρότερα από τον τρόπο που χειρίστηκαν την κρίση δεν γινόταν. Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, που ήθελε μετά μανίας να φράζει ο Παπανδρέου. Είχε έρθει ο Κινέζος πρωθυπουργός και του έλεγε δεν συνεργαζόμαστε με κράτη που δεν τηρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για να μην αναφέρω τι έκανε με την Ρωσία, λες και μας περίσσευαν οι φιλικές προς εμάς χώρες. Υποκριτές, κάποιοι έκαναν ότι έκαναν στον λαό μας, με ευχαρίστηση.

Πολιτικοί που δεν σέβονται τον λαό τους, η τρόικα δεν θα τους σεβαστεί (δεν τους σέβεται ήδη και το ομολογούν). Οι τροϊκάνοι πρέπει να φύγουν άμεσα, είναι άκρως επικίνδυνοι. Οι δε δικοί μας πολιτικοί είναι αφελείς μπροστά σε αυτούς. Πρέπει να βγούμε τους δρόμους άμεσα.

Η άγνωση χώρα

Μαντέψατε την χώρα που έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

- Γνωρίζετε την χώρα η οποία έχει πενήντα (50) Υπουργούς (περισσότερους υπουργούς από ότι η Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ιταλία μαζί και από τους πιο καλοπληρωμένους στον κόσμο) και διατείνεται πως διέρχεται οικονομικής κρίσης;

- Έχετε υπόψιν το Κράτος, όπου οι μεγάλοι φοροφυγάδες - οφειλέτες του απειλούνται με δημοσίευση των ονομάτων τους στο διαδίκτυο, όταν οι συνεπείς πολίτες που δεν έχουν να πληρώσουν τα "σπασμένα" τους (των φοροφυγάδων και των απατεώνων) απειλούνται με διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος;

- Ξέρετε την χώρα, όπου ένας μπλοφαδόρος, αλχημιστής "Συνταγματολόγος", με έδρα σε πανεπιστήμιο, έκανε ως Υπουργός κουρέλι και λάστιχο το Σύνταγμα της και τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με διπλές φορολογίες (υπό μορφή εισφοράς και περισσής πονηριάς) και απειλή για διακοπή ρεύματος στους συνεπείς, πλην μη έχοντες, πολίτες;

- Ακούσατε για την χώρα που δεν δίνουν στοιχεία για αμοιβές διευθυντών του δημοσίου ακόμη και σε βουλευτές (το ανέφεραν στο βήμα της βουλής της) και κάποιοι πολιτικοί λαμβάνουν δύο και τρεις μισθούς σε καιρό οικονομικής κρίσης;

- Το ξέρετε ότι έχει Πρόεδρο Δημοκρατίας που αμείβεται αδρά, αλλά δεν έχει ευθύνη για την κατάσταση της χώρας και δεν μπορεί να αντιδράσει θεσμικά, ούτε και φραστικά;

Πριν την μαντέψετε (δεν την βρήκα ούτε εγώ) αναρωτηθείτε, Θα δανείζατε ή θα πληρώνατε φόρους σε αυτή τη χώρα;

* Ξέρω πως ζορίζεστε, οπότε ορίστε μια μικρή βοήθεια στην μαντεψιά σας από εμένα αν και εγώ ακόμη δεν την βρήκα. Η χώρα αυτή δεν είναι η Ελλάδα, διότι:
1. Η χώρα μας διέρχεται αδιαμφισβήτητα οικονομικής κρίσης (το ανέφερε ο κ. Παπαδήμος και ο κ. Παπανδρέου αμφότεροι δε φημίζονται για την αξιοπιστία τους, ειδικά ο δεύτερος), άλλωστε η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή, που είναι σαν να είμαστε σε πόλεμο χωρίς σκοτωμούς (το ανέφερε ο κ. Πετσάλνικος, κρίμα που δεν οργανώσαμε κοινό στρατιωτικό συσσίτιο να τρώμε μαζί του όταν έρχεται εδώ στην Καστοριά), οπότε δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει ούτε ένα από τα παραπάνω στη χώρα μας.

2. Έχουμε πέντε (5) Υπουργούς (όταν η Ιταλία έχει ένδεκα, τόσους μας αναλογούν εμάς), οι υπουργοί μας παίρνουν μισθούς πείνας, όπως και οι βουλευτές μας (Υπουργός είναι και ο γνωστός για την αμισθία και φιλανθρωπία του ο κ. Αβραμόπουλος, που ήθελε τσάμπα να μας εμβολιάσει όλους με το εμβόλιο κατά της γρίπης των χοίρων ή αν θέλετε το εμβόλιο των άπληστων φαρμακευτικών εταιριών).

3. Έχουμε "καϊνάρι" Συνταγματολόγο, πολιτικό και Υπουργό τον κ. Βενιζέλο, που ουδέποτε θα έθετε σε ρίσκο την αξιοπιστία της ιδιότητας του (Συνταγματολόγος), με διπλή φορολογία σε ένα οικονομικό έτος (πόσο μάλλον να την ονομάσει εισφορά αντί φορολογία) και με απειλές για διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος για μη πληρωμή σε έκτακτη εισφορά (έστω και δίκαιη), διότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι απαραίτητο μέσο διαβίωσης και ουδείς δύναται να μπλοφάρει ή να "παίξει" με αυτό.

4. Δεν υπάρχουν φοροφυγάδες και μεγάλο-οφειλέτες στην χώρα μας, εδώ έχουμε πόλεμο (ρωτήστε τον κ. Πετσάλνικο περί πολέμου), οπότε τους περάσαμε στρατοδικείο και τουφεκίστηκαν! Όλοι. Δεν κάνουμε αστεία εν ώρα πολέμου.

5. Σε ότι ζητάει και ρωτάει ο Πάνος Καμμένος και η Εύα Καϊλή, η βουλή απαντά, αποκρίνεται άμεσα, επαρκώς και αιτιολογημένα. Τους έχουν αποστομώσει, δεν ξέρουν τι άλλο να ρωτήσουν και απλά καταψηφίζουν ή απειλούν πως θα καταψηφίσουν τους πάντες και τα πάντα.

6. Έχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας πραγματικό άρχοντα, μεγάλο φιλάνθρωπο, δεν φείδεται λόγου (όλα στη φόρα, έξω καρδιά) και φυσικά χωρίς ανάγκη χρημάτων (αν θυμάστε δάνεισε παλιά Πρωθυπουργό για την ανέγερση της οικίας του), οπότε δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά στην χώρα μας.

7. Οι πολίτες μας είναι πλέον και λόγω της κρίσης ευσυνείδητοι (απέκτησαν παιδεία μέσω φροντιστηρίων), οικολόγοι (καθαροί δρόμοι, χωρίς σκουπίδια), περήφανοι (δεν παρακαλάνε στα πολιτικά γραφεία, δεν μπορούν να τους βοηθήσουν πλέον), δεν ζηλεύουν - μισούν τον συνάνθρωπο τους (πρέπει με κάποιους να μοιραστούν τους φόρους), δεν είναι ωχαδερφιστές (τρέχουν και δεν προλαβαίνουν πια), πληρώνουν τους φόρους τους στο ακέραιο (έχουν δίκαιους φόρους και απέκτησαν κοινωνική συνείδηση), εργάζονται σκληρά και τίμια (διότι πλέον υπάρχει αξιοκρατία και ελοχεύει η εφεδρεία), επιλέγουν τους άξιους πολιτικούς (όχι αυτούς που υπόσχονται πως θα τους βολέψουν και τάζουν χρήματα, αλλά αυτούς που έχουν το χρήμα - τραπεζίτες πολιτικούς) και φυσικά οι δανειστές πλέον ήδη νιώθουν ασφάλεια όταν μας δανείζουν (Ελλάδα == money in the bank). 

Ευτυχώς λοιπόν υπάρχουν και χειρότερα!

Γιώργος

Η άκρως προβληματική και μίζερη άρχουσα τάξη (ελίτ) της Ελλάδας

Όλοι ξέρουμε πως σε κάθε κοινωνία, ακόμη και σε δημοκρατικές προοδευμένες κοινωνίες,υπάρχει η λεγόμενη άρχουσα τάξη (η ελίτ). Λέγοντας άρχουσα τάξη, σε πολλούς το μυαλό τους πηγαίνει σε συνωμοσίες, σκοτεινές δυνάμεις και πολλά άλλα. Στην παρούσα εννοείται ως άρχουσα τάξη, η ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι έχουν στα “χέρια” τους ισχυρή εξουσία ή πρόσβαση σε αυτήν, έχουν πάρα πολλά χρήματα, έχουν πάρα πολλές και ισχυρές κοινωνικές διασυνδέσεις, έχουν δηλαδή ένα κοινωνικό πλεονέκτημα, το οποίο είτε τους δόθηκε, είτε το απέκτησαν, είτε το κληρονόμησαν. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σχεδόν σεόλες τις κοινωνίες, δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι ισχυροί, με την έννοια ότι επηρεάζουν το πολιτικό, οικονομικό και γενικότερα το κοινωνικό σύστημα. Οι άνθρωποι αυτοί, θέλουν διακαώς να διατηρήσουν αυτό το πλεονέκτημα- προνόμιο τους και ενδεχομένως να το διευρύνουν.

Στις σύγχρονες και πολιτισμένες κοινωνίες, η άρχουσα τάξη, στην χώρα τουλάχιστον που εδρεύει, επιθυμεί την σταθερότητα ή σε έσχατη περίπτωση την ελεγχόμενη αστάθεια, διότι η ανεξέλεγκτη αστάθεια ενδεχομένως να οδηγήσει σε δυσάρεστες γι' αυτήν εκπλήξεις. Θέλει να είναι σύννομη, μάλιστα επικαλείται και υποστηρίζει - διαφυλάσσει την νομιμότητα και την αξιοπιστία του εκάστοτε πολιτικού– νομικού - κοινωνικού συστήματος, αφού αφενός την βοηθάει να διατηρήσει το αρχικό - κεκτημένο πλεονέκτημά της και αφετέρου, η νομιμότητα και η αξιοπιστία είναι κάτι που αρέσει, καθησυχάζει, εμπνέει ασφάλεια γενικότερα στο λαό, οπότε με αυτόν τον έξυπνο, αλλά και κατά κάποιο τρόπο “δίκαιο” προσανατολισμό, διασφαλίζουν τα συμφέροντα τους και σε καμιά περίπτωση δεν προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Βεβαίως,όσο ο λαός αφυπνίζεται, μορφώνεται περισσότερο, τότε δίδονται περισσότερες ελευθερίες και ευκαιρίες. Τότε το αρχικό πλεονέκτημα της εκάστοτε άρχουσας τάξης μειώνεται και δεν είναι πάντα αρκετό για να την διατηρήσει και φαινομενικά απειλείται. Είναι μια αέναη πάλη των τάξεων και των ανθρώπων. Γι' αυτό στις σύγχρονες πολιτισμένες κοινωνίες, η άρχουσα τάξη είναι άκρως ανταγωνιστική, είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις, δεν επιθυμεί κατά κανόνα την επιβολή της δια της βίας ή της αδικίας, αλλά προσπαθεί να είναι συνεχώς πιο ικανή, ανταγωνιστική, διορατική και παραγωγική (γνωρίζοντας πάντα πως έχει  τον πρώτο λόγο στις εξελίξεις). Προσελκύει τους ικανούς, τους δίδει ευκαιρίες και γιατί όχι τους εντάσσει στους κόλπους της. Έλληνες από Αμερική (ΗΠΑ) συχνά εξ-υμνούν το σύστημα της χώρας αυτής,το οποίο προάγει τους ικανούς (υπάρχουν πολλοί Έλληνες πανεπιστημιακοί και σημαίνοντα στελέχη σε πολυεθνικές εταιρίες), οι οποίοι με τη σειρά τους προάγουν τα αφεντικά τους.

Ουσιαστικά αυτό σημαίνει, πως αν κάποιοι από την άρχουσα τάξη, πόσο μάλλον οι πολιτικοί, δικαστές και ταγοί της κοινωνίας, παρανομήσουν φανερά (γίνει ευρέως γνωστό), τότε τιμωρούνται. Δεν προκαλούν και δεν “παίζουν” με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Στηρίζουν τους θεσμούς, γιατί πιστεύουν πως οι θεσμοί κατά βάθος τους προστατεύουν. Δηλαδή, εφαρμόζουν το ρητό “αν δεν στηρίξεις το σπίτι σουθα πέσει να σε πλακώσει”. Όποιος από την ελίτ δεν προσαρμόζεται γρήγορα στα νέα δεδομένα και εξελίξεις της κοινωνίας, δύναται να απολέσει τα πλεονεκτήματα της άρχουσας τάξης και αυτό είναι αποδεκτό και αυτονόητο, διότι δεν είναι δυνατόν αν κάποιος δεν ανταποκρίνεται και χωλαίνει, να χωλαίνει όλη η κοινωνία για χάρη του. Στο τέλος θα ζημιωθεί -εκτεθεί και η ίδια η ελίτ. Έχουν δηλαδή συνδέσει την ευημερία τους με την σχετική ευημερία του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.

Είναι φορές που είναι να απορεί κανείς με το πως σκέφτεται και δρα η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα. Δεν τιμωρείται σχεδόν κανένας, μέχρι και η πλήρης ασυλία των πολιτικών καθιερώθηκε. Επιχειρηματικά παραπαίει και είναι τουλάχιστον πενήντα (50) χρόνια πίσω. Ακόμη ασχολείται επί των πλείστων με καράβια (εφοπλιστές), πετρέλαια, με εργολαβίες του δημοσίου (εργολάβοι) και φυσικά με τράπεζες (γεμίσαμε με “άχρηστες” τράπεζες). Ανύπαρκτη ουσιαστικά βιομηχανία καιοικονομική ανταγωνιστικότητα. Ουσιαστικά δεν υπήρχε μέχρι πρότινος καμία σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα σε νέες τεχνολογίες (με ελάχιστες εξαιρέσεις), σε νέες μορφές ενέργειας (οπότε έρχονται οι Γερμανοί να μας καλύψουν στον τομέα αυτό), διότι όπως έμαθε με αυτό ήθελε (και θέλει) να πορεύεται εσαεί. Το κακό είναι πως όχι μόνο δεν έκανε αυτά που έπρεπε, αλλά δεν επέτρεψε και σε κανέναν άλλο να τα κάνει. Αν κάποιος Έλληνας είναι έξυπνος, ικανός και δραστήριος τον τρώει η "μαρμάγκα" ή ξενιτεύεται! Ο ξένος δεν κάνει καν το κόπο να έρθει, γιατί γνωρίζει τι συμβαίνει.

Αν εμφανιστεί έντιμη ξένη ή ντόπια δυναμική σύγχρονη παραγωγική εταιρία στην Ελλάδα, σημαίνει τρόμος, φόβος και κίνδυνος! Το κράτος προς αρωγή της ελίτ, με την ειδική για τις περιπτώσεις αυτές γραφειοκρατία, αναλγησία, φορολογία, θα την αποτρέψει πάση θυσία από τα "αμαρτωλά και αιρετικά" σχέδια της. Ελάχιστοι επιβιώνουν. Τα Ευρωπαϊκά κονδύλια σπαταλήθηκαν κατά κανόνα σε ανοησίες (όσα δεν έγιναν δρόμοι). Η Ελληνική ελίτ, θέλει να διατηρηθεί με το ζόρι και η πρόοδος την φοβίζει. Επικρατεί ακόμη η νοοτροπία, του εάν ο πατέρας ήταν γιατρός, τότε και ο γιος. Αν ήταν πρωθυπουργός, τότε και ο γιος. Τόσα εκατομμύρια Έλληνες και μια οικογένεια έβγαλε τρεις πρωθυπουργούς (παππούς, γιος και εγγονός). Ήταν όλοι οι πιο ικανοί γι αυτήν την θέση; Αν κάποιος ήταν ή είναι ανίκανος σε κάποια από αυτές τις οικογένειες πρέπει να γίνει και αυτός πρωθυπουργός; Όχι βέβαια λέει η κοινή λογική. Αν όμως έγινε και γίνεται αυτό, είναι γιατί η Ελληνική ελίτ έτσι αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια.

Όλα αυτά τα χρόνια, αντί να εμπεδωθεί η νομιμότητα και η εμπιστοσύνη, εμπεδώθηκε στον λαό η παρανομία, η φοροδιαφυγή, η απατεωνιά. Φανταστείτε λοιπόν, τι όργια έκανε σε αυτόν τον τομέα η άρχουσα τάξη, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια στην Ελλάδα. Επί παραδείγματι, εμφανίζεται να θέλει η Ελβετία να δώσει στοιχεία για την πάταξη της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα και οι Έλληνες πολιτικοί να μην θέλουν! Πρέπει να φοροδιαφεύγουν σχεδόν όλοι για να συμβαίνει αυτό. Επιπλέον, δεν υπάρχει αξιοκρατία, γιατί η άρχουσα τάξη φοβάται τους ικανούς. Εξ’ ου και το ρητό “η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της”. Θεωρεί η ελίτ τους πάντες και τα πάντα ως απειλή, διότι δεν έχει αυτοπεποίθηση και βούληση να βελτιωθεί. Χρησιμοποιεί αυτήν την χώρα ως λάφυρο. Αντί να προηγείται αυτή των εξελίξεων, πάει την χώρα πίσω.Χωλαίνει αυτή και απαιτεί να χωλαίνει όλη η χώρα για χάρη της.

Δείτε τις πάγιες πλέον έκτακτες εισφορές, τα αδικαιολόγητα αυξημένα διόδια σε συνδυασμό με τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας  και φυσικά το χαράτσι. Όλα αυτά τα οξύμωρα, γίνονται για να αποφευχθεί μια πάγια, σταθερή και δίκαιη φορολογία. Έκτακτη φορολογία (που κατ' ουσία έχει γίνει πάγια) σημαίνει κατά κανόνα λεηλασία - γιουρούσι κατά των κατώτερων οικονομικά κοινωνικών στρωμάτων. Αδυνατούν δήθεν οι πολιτικοί, οι οικονομολόγοι μετά από δυο (2) χρόνια σοβαρής κρίσης, να πατάξουν την φοροδιαφυγή και να εγκαθιδρύσουν μια έστω βαρεία, πλην όμως δίκαιη, φορολογική πολιτική. Όλα αυτά γιατί η πρώτη που θα πληγεί - θιγεί είναι η άρχουσα τάξη (λόγω περιουσίας και εισοδήματος), διότι έχει μάθει να ζει άκρως παρασιτικά, αντιπαραγωγικά και μη ανταγωνιστικά όλα αυτά τα χρόνια. Να μην συμμετέχει εξίσου στα φορολογικά βάρη. Έτσι, κατηγορούν τον Ελληνικό λαό και το κίνημα του “δεν πληρώνω” ως τζαμπατζήδες, γιατί ουσιαστικά αντιστέκονται να πληρώσουν τους φόρους και τα βάρη της ελίτ που φοροδιαφεύγει.

Εντέλει,θα ήθελα να αναφέρω ένα παράδειγμα που να παρουσιάζει την φαυλότητα και κυριολεκτικά τις τάσεις αυτοκτονίαςτης Ελληνικής ελίτ και κατ' επέκταση του πολιτικού μας συστήματος, που καθώς φαίνεται την υπηρετεί τυφλά. Για την αγορά ενός καινούργιου αυτοκινήτου των περίπου 20.000 €, το Ελληνικό κράτος λαμβάνει τουλάχιστον 5.000 € (23% φ.π.α. + τέλη ταξινόμησης). Δηλαδή, κερδίζει παραπάνω από ότι ο κατασκευαστής και όλοι οι μεσάζοντες μαζί! Είναι σαν να έλαβε το κράτος από αυτόν τον πολίτη – αγοραστή χαράτσια από περίπου 10 οικίες! Πάραυτα, ο πολίτης δεν απαλλάσσεται φορολογικά του ποσού αγοράς, της πλέον αποδεδειγμένης αγοράς, φορολογείται επιπλέον (μετεκμήριο αγοράς) και καταβάλλει δυσβάσταχτα τέλη κυκλοφορίας (διόδια κ.α.). Αν όμως αυτός ο πολίτης θάψει αυτά τα χρήματα (κυριολεκτικά στο χώμα) και δεν προβεί στην αγορά, το Κράτος ουσιαστικά τον επιβραβεύει και δεν τον ενοχλεί ιδιαίτερα!

Όλα αυτά προφανώς γίνονται για να μπορούν κάποιοι “άφοβα” να πλουτίζουν και να φυγαδεύουν τα χρήματα τους στις Ελβετικές τράπεζες (υπέρογκα ποσά χρημάτων) και το κράτος να μην τους ενοχλεί ουσιαστικά. Προκειμένου δε, να καλυφθεί φορολογικά (πρέπει να έχει και έσοδα το κράτος), κάνει γιουρούσια στον απλό Έλληνα πολίτη, όταν πάει να αγοράσει αυτοκίνητο, όταν πεθάνει, όταν πάει να παντρευτεί, βαπτιστεί, ανανεώσει - αντικαταστήσει το (επαγγελματικό ή μη) δίπλωμα του, να αγοράσει ή πουλήσει σπίτι, να βρει το δίκιο του στα δικαστήρια, να πληρώσει την ΔΕΗ, επιπλέον με έκτακτες εισφορές, με τέλη κυκλοφορίας - διόδια, με περαιώσεις για ελεύθερους επαγγελματίες κ. α.. Δηλαδή, με κάθε άλλο τρόπο εκτός από τον ενδεδειγμένο, ήτοι βάσει του πραγματικού εισοδήματος (έσοδα μείον έξοδα) και της περιουσίας του.

Γιώργος