Ο βάτραχος έχει την παρακάτω ιδιαιτερότητα και συμπεριφορά.
-Αν ο βάτραχος επιπλέει σε νερό, ας πούμε μιας λεκάνης, το οποίο έχει αρχικά την θερμοκρασία του περιβάλλοντος και του πετάξουμε βραστό νερό, τότε προς αντίδραση και ενστικτωδώς θα πηδήξει και θα διαφύγει.
-Αν όμως το νερό της λεκάνης το ζεστάνουμε σιγά–σιγά και βαθμιαία, τότε ο βάτραχος δεν θα αντιδράσει και σταδιακά θα παραλύσει. Εντέλει, φυσικά αποθνήσκει.
Θεωρώ πως αυτό γίνεται την σήμερον ημέρα στον Ελληνικό λαό. Μάλιστα αυτό γίνεται (δολίως ή μη) και απότους ίδιους τους πολιτικούς που επέλεξε να τον εκπροσωπήσουν, κυβερνήσουν και να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του. Πολλές φορές μάλιστα ακούω μέχρι σήμερα (δεν βαρέθηκαν;) τους εκφοβισμούς περί δήθεν πτώχευσης (σε μελλοντικό χρόνο) και τα περί δήθεν επιστροφής στην δραχμή. Όχι ότι δεν μπορούν να συμβούν, αλλά όλα αυτά γίνονται πρωτίστως για εκφοβισμό και «καταλάγιασμα». Μην μπαίνετε σε αυτήν την λογική, είναι ψευδοδίλλημα. Κερδίζουν χρόνο μέχρι να «βράσει το νερό» και παραλύσουμε τελείως.
Τι μας νοιάζει ανπτωχεύσουμε ή μη και τι μας νοιάζει αν έχουμε ευρώ ή δραχμή, αν είναι να πεινάσουμε ή να μείνουμε όλοι άνεργοι; Ενδεχομένως, να είναι και καλύτερα γι’ αυτούς που τώρα υποφέρουν και πεινάνε η πτώχευση και η δραχμή. Με αυτούς τους ρυθμούς που ακολουθούμε, είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο, ότι όσοι δεν πεινάνε, θα πεινάσουν λίαν συντόμως (ομιλώ για τον μέσο Έλληνα) και κάποιοι που θεωρούνται προνομιούχοι σύντομα θα προσγειωθούν απότομα και ανώμαλα (οι «βολεμένοι» και κάποιοι αδαείς βουλευτές).
Όταν πεινάς, τομόνο που δεν σε νοιάζει είναι το ποιο είναι το νόμισμα και ποια η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας (αν πτώχευσε η χώρα ή μη). Δίπλα μας πεινάνε ήδη, ας μην κλείνουμε τα μάτια μας, δεν είμαστε παιδιά ενός ανώτερου θεού, έρχεται και η σειρά μας. Πηδήξτε από την λεκάνη πριν είναι αργά!
Γιώργος
