Η γεωστρατηγική της ευρύτερης περιοχής μας (Αιγαίο - Ανατολική Μεσόγειος, Συρία, Λιβύη κτλ) τα τελευταία χρόνια άλλαξε.
Ηγεμονικό ρόλο μετά τον 2ο παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή αδιαμφισβήτητα είχαν οι ΗΠΑ με τον περίφημο, πανίσχυρο, αλλά και πολυδάπανο 6ο στόλο τους. Δευτερεύοντα ρόλο είχε η Ρωσία που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ για διάφορους λόγους δεν δείχνουν πρόθυμες να συνεχίσουν αυτό το ρόλο και έδωσαν μέρος του ελέγχου της περιοχής στην Τουρκία (βλέπε π.χ. την Συρία). Επίσης έδειξαν τουλάχιστον σχετική αδιαφορία για την παρέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη. Η Τουρκία συνειδητοποιώντας αυτήν την συγκυρία, επιβλήθηκε και στην Κύπρο, κάνοντας έρευνες στον βυθό της ΑΟΖ της.
Η ΕΕ έδειξε να είναι απαθής ή εν πάση περιπτώσει ανήμπορη να χειριστεί αυτή την κατάσταση. Η Γαλλία, η μοναδική πλέον στρατιωτική υπερδύναμη της Ευρώπης (εφόσον η Βρετανία αποχώρησε), Μεσογειακή χώρα και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, άργησε να συνειδητοποιήσει τις πραγματικές βλέψεις της Τουρκίας και τον νέο ηγετικό ρόλο που "δικαιωματικά" έπρεπε να διαδραματίσει.
Ήταν μάλλον σε ύπνωση και προφανώς ασχολούνταν και δίνει μεγάλο βάρος στην αναπτυσσόμενη Αφρική, όπου παλαιότερα είχε πολλές αποικίες της, πολλοί ομιλούν την Γαλλική και έχει εκεί μεγάλη επιρροή.
Η Γαλλία ανέμενε η ΕΕ και δη η Γερμανία να επιλύσει την υπόθεση της Τουρκίας, με την σύνοδο για την Λιβύη στο Βερολίνο. Άλλωστε αυτή χειριζόταν και το θέμα του μεταναστευτικού (συμφωνία ΕΕ με την Τουρκία, που βέβαια οπότε ήθελε παραβίαζε η Τουρκία) και επηρεάζει την Τουρκία. Βεβαίως, ενώ η Γερμανία μέσω της ΕΕ έχει μειώσει την μεμονωμένη δράση κρατών μελών της ΕΕ, παράλληλα κρατά στο ακέραιο τον ρόλο της δική της μεμονωμένης δράσης ως κράτος και συν τω χρόνω τον διογκώνει, χρησιμοποιώντας την ΕΕ ως εργαλείο.
Η Γαλλία κατάλαβε ότι η Τουρκία μαζί με την Γερμανία, εμπαίζουν και υποσκάπτουν την Γαλλία, όταν "κλείδωσαν" και απείλησαν οι Τούρκοι την Γαλλική φρεγάτα στη Λιβύη. Οι Γερμανοί δε, έκαναν και "πλάτες" στους Τούρκους, ενώ θα έπρεπε να είναι βαθειά ενοχλημένοι, αφού η συμφωνία έγινε στο Βερολίνο. Οι Γάλλοι βομβάρδισαν τους Τούρκους μετά από μερικές μέρες στη Λιβύη.
Η Γαλλία λοιπόν διαπίστωσε ότι αν και η ίδια είναι υπερδύναμη, Μεσογειακή και Ευρωπαϊκή χώρα, η Γερμανία και μάλλον με ερωτηματικό οι ΗΠΑ, ευνοούν την Τουρκία σε ηγετικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο!
Ενώ λοιπόν η Γαλλία εξαρχής έπρεπε να αναλάβει "δικαιωματικά" (ως Μεσογειακή, Ευρωπαϊκή και ΝΑΤΟϊκή υπερδύναμη) τα ηνία της περιοχής, κατάλαβε τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει όταν πλέον η Τουρκία είχε ήδη εκδηλωθεί και μυστικά η Γερμανία είχε συναινέσει σε αυτό.
Η Γερμανία προτίμησε μια μη Ευρωπαϊκή χώρα, που η Γερμανία έχει κατ' ιδίαν μαζί της ιδιαίτερες σχέσεις να γίνει ηγέτιδα δύναμη σε περιοχή που η ΕΕ έχει δικές της χώρες και συμφέροντα (Ελλάς και Κύπρος)! Η Γερμανία προτίμησε να ενισχύσει τον ρόλο της Τουρκίας, δηλαδή και τον δικό της ρόλο ως Κράτος με ιδιαίτερες σχέσεις φιλίας με την Τουρκία, παρά της ΕΕ και της Γαλλίας.
Η μετέπειτα επίσκεψη της Μέρκελ στην εξοχική μάλιστα κατοικία του Προέδρου της Γαλλίας (Μακρόν), έδειξε την αγωνία της Γερμανίας να μεταπείσει και ηρεμήσει την Γαλλία. Κάτι που δεν φαίνεται να κατάφερε.
Η φιλία λοιπόν Ελλάδας - Γαλλίας που πραγματικά υφίσταται, δεν είναι ο μοναδικός, αλλά μάλλον είναι ο ήσσονος σημασίας λόγος στην παρέμβασή της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάς, πρέπει να αδράξει αυτήν την ευκαιρία στενής συνεργασίας και ιδιαίτερης σχέσης με την Γαλλία, όχι ως υποτελής προς στη Γαλλία χώρα, αλλά ως ίσος προς ίσο συνεργάτης της, τουλάχιστον στην περιοχή αυτή που μας αφορά. Δηλαδή την θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Άλλωστε, σε περίπτωση πολέμου η δική μας πατρίδα κινδυνεύει και όχι η Γαλλία που εξ' αποστάσεως δρα. Η δε Γαλλία θα πρέπει να μας εξοπλίσει σε τιμές κόστους.
Ηγεμονικό ρόλο μετά τον 2ο παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή αδιαμφισβήτητα είχαν οι ΗΠΑ με τον περίφημο, πανίσχυρο, αλλά και πολυδάπανο 6ο στόλο τους. Δευτερεύοντα ρόλο είχε η Ρωσία που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ για διάφορους λόγους δεν δείχνουν πρόθυμες να συνεχίσουν αυτό το ρόλο και έδωσαν μέρος του ελέγχου της περιοχής στην Τουρκία (βλέπε π.χ. την Συρία). Επίσης έδειξαν τουλάχιστον σχετική αδιαφορία για την παρέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη. Η Τουρκία συνειδητοποιώντας αυτήν την συγκυρία, επιβλήθηκε και στην Κύπρο, κάνοντας έρευνες στον βυθό της ΑΟΖ της.
Η ΕΕ έδειξε να είναι απαθής ή εν πάση περιπτώσει ανήμπορη να χειριστεί αυτή την κατάσταση. Η Γαλλία, η μοναδική πλέον στρατιωτική υπερδύναμη της Ευρώπης (εφόσον η Βρετανία αποχώρησε), Μεσογειακή χώρα και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, άργησε να συνειδητοποιήσει τις πραγματικές βλέψεις της Τουρκίας και τον νέο ηγετικό ρόλο που "δικαιωματικά" έπρεπε να διαδραματίσει.
Ήταν μάλλον σε ύπνωση και προφανώς ασχολούνταν και δίνει μεγάλο βάρος στην αναπτυσσόμενη Αφρική, όπου παλαιότερα είχε πολλές αποικίες της, πολλοί ομιλούν την Γαλλική και έχει εκεί μεγάλη επιρροή.
Η Γαλλία ανέμενε η ΕΕ και δη η Γερμανία να επιλύσει την υπόθεση της Τουρκίας, με την σύνοδο για την Λιβύη στο Βερολίνο. Άλλωστε αυτή χειριζόταν και το θέμα του μεταναστευτικού (συμφωνία ΕΕ με την Τουρκία, που βέβαια οπότε ήθελε παραβίαζε η Τουρκία) και επηρεάζει την Τουρκία. Βεβαίως, ενώ η Γερμανία μέσω της ΕΕ έχει μειώσει την μεμονωμένη δράση κρατών μελών της ΕΕ, παράλληλα κρατά στο ακέραιο τον ρόλο της δική της μεμονωμένης δράσης ως κράτος και συν τω χρόνω τον διογκώνει, χρησιμοποιώντας την ΕΕ ως εργαλείο.
Η Γαλλία κατάλαβε ότι η Τουρκία μαζί με την Γερμανία, εμπαίζουν και υποσκάπτουν την Γαλλία, όταν "κλείδωσαν" και απείλησαν οι Τούρκοι την Γαλλική φρεγάτα στη Λιβύη. Οι Γερμανοί δε, έκαναν και "πλάτες" στους Τούρκους, ενώ θα έπρεπε να είναι βαθειά ενοχλημένοι, αφού η συμφωνία έγινε στο Βερολίνο. Οι Γάλλοι βομβάρδισαν τους Τούρκους μετά από μερικές μέρες στη Λιβύη.
Η Γαλλία λοιπόν διαπίστωσε ότι αν και η ίδια είναι υπερδύναμη, Μεσογειακή και Ευρωπαϊκή χώρα, η Γερμανία και μάλλον με ερωτηματικό οι ΗΠΑ, ευνοούν την Τουρκία σε ηγετικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο!
Ενώ λοιπόν η Γαλλία εξαρχής έπρεπε να αναλάβει "δικαιωματικά" (ως Μεσογειακή, Ευρωπαϊκή και ΝΑΤΟϊκή υπερδύναμη) τα ηνία της περιοχής, κατάλαβε τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει όταν πλέον η Τουρκία είχε ήδη εκδηλωθεί και μυστικά η Γερμανία είχε συναινέσει σε αυτό.
Η Γερμανία προτίμησε μια μη Ευρωπαϊκή χώρα, που η Γερμανία έχει κατ' ιδίαν μαζί της ιδιαίτερες σχέσεις να γίνει ηγέτιδα δύναμη σε περιοχή που η ΕΕ έχει δικές της χώρες και συμφέροντα (Ελλάς και Κύπρος)! Η Γερμανία προτίμησε να ενισχύσει τον ρόλο της Τουρκίας, δηλαδή και τον δικό της ρόλο ως Κράτος με ιδιαίτερες σχέσεις φιλίας με την Τουρκία, παρά της ΕΕ και της Γαλλίας.
Η μετέπειτα επίσκεψη της Μέρκελ στην εξοχική μάλιστα κατοικία του Προέδρου της Γαλλίας (Μακρόν), έδειξε την αγωνία της Γερμανίας να μεταπείσει και ηρεμήσει την Γαλλία. Κάτι που δεν φαίνεται να κατάφερε.
Η φιλία λοιπόν Ελλάδας - Γαλλίας που πραγματικά υφίσταται, δεν είναι ο μοναδικός, αλλά μάλλον είναι ο ήσσονος σημασίας λόγος στην παρέμβασή της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάς, πρέπει να αδράξει αυτήν την ευκαιρία στενής συνεργασίας και ιδιαίτερης σχέσης με την Γαλλία, όχι ως υποτελής προς στη Γαλλία χώρα, αλλά ως ίσος προς ίσο συνεργάτης της, τουλάχιστον στην περιοχή αυτή που μας αφορά. Δηλαδή την θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Άλλωστε, σε περίπτωση πολέμου η δική μας πατρίδα κινδυνεύει και όχι η Γαλλία που εξ' αποστάσεως δρα. Η δε Γαλλία θα πρέπει να μας εξοπλίσει σε τιμές κόστους.
