Μέτρα 100 δις ευρώ που η εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση θέλει να αποφύγει!

Όταν οι οικονομολόγοι παγκοσμίου βεληνεκούς "σπάνε το κεφάλι τους" να βρουν έσοδα (αφού εισηγήθηκαν απευθείας οριζόντια μείωση μισθών και συντάξεων και κλάταραν την οικονομία), όταν η "πρόστυχη" Ελληνική Δικαιοσύνη, επιδικάζει - επιδίκαζε αντισυνταγματικά τα χαράτσια, αλλά τα επέτρεπε - επιτρέπει προσωρινά λόγω έκτακτων αναγκών και τελικά ο φόρος διατηρείται εσαεί, ως αντισυνταγματική την περικοπή συντάξεων, μισθών (ειδικά των δικαστών) και όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, ουδείς στην εκάστοτε κυβέρνηση εισηγείται ή εισηγήθηκε τα παρακάτω πολύ πιο δίκαια μέτρα (παρασάγγας δικαιότερα), που κάποια από αυτά εφαρμόζονται σε χώρες που αναμφισβήτητα ευημερούν!

1. Φορολόγηση χρημάτων που έφυγαν με εμβάσματα στο εξωτερικό και ειδικά στην Ευρώπη - Ελβετία (και όχι μόνο όμως) και έρευνα όλων των λιστών τύπου Λαγκάρντ. Η ίδια η κυβέρνηση πιστεύει πως θα αποφέρει 50 δις ευρώ, αλλά δεν το κάνει και ούτε μάλλον θα το κάνει.
2. Φορολόγηση των κερδών και περιουσιακών στοιχείων υπεράκτιων εταιριών (που έχουν ή μετέφεραν τις μίζες τους και οι πολιτικοί) και όχι των αγροτών και του πρωτογενούς τομέα παραγωγής. Είναι εν πάση περιπτώσει αδιανόητο να φορολογηθούν οι αγρότες και να αυξάνεται ο ΦΠΑ στα τρόφιμα και δεν υλοποιείται αυτό.
3. Καθόλου ή ελάχιστη σύνταξη να δίδεται εφόσον υπάρχει εισόδημα που υπερβαίνει της συντάξεως κατά κάποιο ποσό και καμία σύνταξη εφόσον υπάρχουν ικανά περιουσιακά στοιχεία. Πόσο πιο δίκαιο είναι να στερηθεί την σύνταξη του κάποιος με ικανά να ζήσει και να ευημερήσει εισοδήματα και περιουσία, από έναν ανάπηρο ή άπορο; Το μέτρο αυτό ισχύει στην Αυστραλία, Σκανδιναβικές χώρες κ.α..
4. Κατάρτιση περιουσιολόγιου και φορολόγηση της μεγάλης και πολύ μεγάλης περιουσίας.
5. Καμία - ελάχιστη κομματική επιχορήγηση. Για να διασφαλιστεί κάποιος που έχει λιγότερους οικονομικούς πόρους από κάποιο άλλο, δεν θα επιτρέπεται καμία κομματική διαφήμιση (ηλεκτρονικά, σε ΜΜΕ ή σε χαρτί) ή θα γίνεται ως κάποιο χαμηλό όριο, οπότε δεν χρειάζεται εξαιρετικά χρήματα ένας εκλογικός αγώνας. Άλλωστε, ουδέποτε έκαναν ορθή χρήση αυτών των χρημάτων, έλαβαν αποδεδειγμένα μαύρο χρήμα στα ταμεία τους και χρωστούν και το δημόσιο!
6. Μείωση μισθών και επιχορήγηση - αποζημίωση των βουλευτών, τουλάχιστον κατά 50%, αφού όλα τα μνημόνια που χρειαζόταν οι σύμβουλοί τους να τα διαβάσουν και να εκφέρουν άποψη, τα ψήφισαν (όλα) με κατεπείγουσα διαδικασία και μάλιστα κάποιοι δεν τα διάβασαν καν! Ποιος ο λόγος λοιπόν της υψηλής αμοιβής τους, αφού το ίδιο το σύστημα που τους χρηματοδοτεί δεν τους επιτρέπει να χρησιμοποιήσουν την δυναμική των χρημάτων που λαμβάνουν;
7. Γενναία μείωση και οροφή στις απολαβές - μισθούς υψηλόβαθμων στελεχών. Το έκανε η Κύπρος και δεν πείραζε τους κατώτερους ή κατώτατους μισθούς και η οικονομία της έτσι δεν κατέρρευσε.  
8. Καμιά δημόσια υπηρεσία στα ενοίκια, εφόσον υπάρχουν κρατικά κτήρια που είναι άδεια ή έρημα.
9. Ακύρωση των νόμων που χάρισαν φόρους σε εφοπλιστές (την ώρα που φορολογούσαν τον καρμοίρη πολίτη οι αδιάντροποι!) και φορολόγηση τους και για εποχές που δεν ερευνήθηκαν από το κράτος.

Όλα αυτά τα μέτρα θα αποδώσουν άμεσα (το πρώτο έτος) 50-70 δις ευρώ και σε βάθος τριετίας άνω των 100 δις ευρώ και καμιά κοινωνική διαταραχή και δράμα!

Ένας νόμος, ένα άρθρο για όλα τα μέτρα!

Σε ένα άρθρο νόμου όλα τα μέτρα, που είναι απαραίτητα για το νέο μνημόνιο, θα κατεβάσει προς ψήφιση ο Αλέξης Τσίπρας!

Με διαφορετικά πολλά άρθρα σε έναν νόμο, η βουλή μπορεί να υπερψηφίσει ένα μέτρο σε κάποιο άρθρο και να καταψηφίσει κάποιο άλλο σε άλλο άρθρο. Τώρα ουσιαστικά εκβιάζονται στο όλα ή τίποτα.

Ο δε Τσίπρας ήταν που θα καταργούσε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο, αλλά εντέλει θέλει να κάνει τώρα το αντίθετο.

Αυτός ο τρόπος ψηφοφορίας δεν είναι δόκιμος και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέκαθεν τον καταδίκαζε και υποσχέθηκε πως δεν θα τον ακολουθήσει. Δηλαδή ο Τσίπρας κάνει ότι έκανε και ο ΓΑΠ και ο Σαμαράς. 

 

Ο δε τρόπος καταδεικνύει πολλές φορές τις προθέσεις και το ποιόν του ανθρώπου και του κόμματος.

Επίσης σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως ο κ. Τσίπρας δήλωσε πως δεν ήθελε αυτό το μνημόνιο, δεν το στηρίζει και δεν το θεωρεί ουσιαστικά χρήσιμο (είναι προϊόν εκβιασμού), αλλά είναι να απορεί κάποιος τι παραπάνω θα έκανε αν το επιθυμούσε και πίστευε σε αυτό! Είναι μια άκρως οξύμωρη συμπεριφορά.

 

Γιώργος Τασκασαπλίδης
 

 

Τι θα γινόταν αν λέγαμε στο Δημοψήφισμα "ΝΑΙ";

 Τι θα γινόταν αν λέγαμε στο Δημοψήφισμα "ΝΑΙ";
Α. Θα ήταν πλήρως νομιμοποιημένο το νέο μνημόνιο, τώρα συνταγματικά δεν στέκει διότι υπάρχει το "ΟΧΙ" (απευθείας από τον λαό και κατισχύει κάθε νόμου) και μελλοντικά άνετα μπορεί να θεωρηθεί νομικά (σε Ελλάδα και διεθνώς) απαράδεκτο.
Β. Η Μέρκελ πάλι θα έθετε θέμα εμπιστοσύνης (πολύ παραπάνω από το "ΟΧΙ"), διότι και ο λαός θα είχε άρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση του... Επίσης, η καθυστέρηση (ως δικαιολογία) θα ήταν πάλι καθυστέρηση και άρα επιπλέον μέτρα.
Γ. Ο Τσίπρας θα τα δεχόταν όλα (όχι ότι αντιστάθηκε ιδιαίτερα) με χαρά, ανακούφιση διότι εκπλήρωσε τις επιθυμίες του λαού... και κανένας στο κόμμα, αλλά και από άλλα κόμματα (αν το "ΝΑΙ" ήταν οριακό) δεν θα τον κουνούσε.
Δ. Σαμαράς στην θέση του (πρόεδρος ΝΔ) και θα ωρυόταν για την καθυστέρηση και τα επιπλέον μέτρα, εξ΄ αιτίας του δημοψηφίσματος.
Ε. Λαός πλήρως ταπεινωμένος και υποταγμένος με ιδία βούληση!

 

Γιώργος Τασκασαπλίδης

Ανέκαθεν υποταγμένη η Ελλάδα σε οικονομικά συμφέροντα.

Συνηθισμένη η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου να ενδίδει σε ξένα συμφέροντα (προφανώς έναντι ανταλλάγματος) και δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που η Χώρα μας υφίσταται ταπείνωση και ταπεινωτικά - αποικιοκρατικά μέτρα.  

 

Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1898, που ουσιαστικά είχαμε πτωχεύσει, ήταν ένα άλλο είδος μνημονίου διαρκείας, που υφίσταντο στην Ελλάδα, ακόμη και όταν η Ελλάδα χάριζε τα χρέη στους Γερμανούς (ήτοι χρεωμένοι χαρίζαμε και χρέη), το οποίο εξέπνευσε τελικά το 1978.

Από το 1898 τα καθαρά έσοδα από την εμπορία της σμύριδας καθορίσθηκαν ως πρόσοδος υπέγγυος του δημοσίου χρέους. Εγγύηση δηλαδή για τους δανειστές της χώρας τα έσοδα από τις εξαγωγές σμυριγλιού, σύμφωνα με τους όρους του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, το σμυρίγλι θεωρήθηκε απαραίτητο για τις πολεμικές βιομηχανίες των συμμάχων και όσοι δούλευαν στα σμυριδωρυχεία απαλλάχτηκαν από τη στράτευση. Τα έσοδα από το σμυρίγλι αυξήθηκαν πολύ.

 

Επίσης, στον ΔΟΕ αποδίδονταν τα έσοδα των μονοπωλίων αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, τραπουλόχαρτων, τσιγαρόχαρτων, ο φόρος καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά.

 

Κάποτε λοιπόν, η πολιτική ελίτ αυτής της χώρας και όσοι εκουσίως ή ακουσίως την υπηρετούν, πρέπει να αποδώσουν στον λαό της Ελλάδας αυτό που του αξίζει και να πάψουν να τον υποβαθμίζουν, να του στερούν την πραγματική δημοκρατία, προκειμένου να παραμένουν στην εξουσία, φυσικά με τις "πλάτες" ξένων δυνάμεων που πλέον έχουν ριζώσει στον τόπο μας.

Γιώργος Τασκασαπλίδης



Οι "άγριοι" κανόνες της Δύσης για την Ελλάδα

Επειδή περί κανόνων τώρα τελευταία ο λόγος, σας παρουσιάζω τους κανόνες των συμμάχων μας (αυτοί που τώρα μαζί με τους Γερμανούς μας κρίνουν ως μη ακολουθούντες κανόνων) και όπως αυτοί αποτυπώνονται στο περίφημο σχέδιο Μάρσαλ μεταξύ Δανίας και Ελλάδας και αφού αναλύσουμε τα δεδομένα των κρατών και τις επιπτώσεις του πολέμου σε αυτά!
 
Η Δανία με έκταση 43.094 km2 και περίπου τον μισό πληθυσμό πολιτών σε σχέση με την Ελλάδα, είχε στον Β' παγκόσμιο πόλεμο:
Α. Μηδέν (0) μέρες αντίστασης,
Β. Μηδέν (0) στρατιώτες νεκρούς,
Γ. Μηδέν τοις εκατό (0%) απώλεια πληθυσμού (γενικά αμάχους, στρατιώτες, πείνα, κακουχίες) και
Δ. Μηδέν (0) οικονομική ζημιά (μάλιστα ο Χίτλερ ανέπτυξε την βιομηχανία τους για να παράγουν όπλα και υποστήριξη για το Ράιχ).
 
Η Ελλάδα με έκταση 131.957 km2 και περίπου τον διπλάσιο πληθυσμό πολιτών σε σχέση με την Δανία, είχε στον Β' παγκόσμιο πόλεμο:
Α. 219 ημέρες αντίστασης,
Β. 88.300 στρατιώτες νεκρούς,
Γ. 10% απώλεια πληθυσμού (πείνα, μάχες, κακουχίες) και
Δ. πάνω από 300 δις ευρώ οικονομική ζημιά (ολικά με τόκους και αναγκαστικό κατοχικό δάνειο).

Έλαβαν:
Δανία 385 εκατομμύρια $ βοήθεια*.
Ελλάδα 366 εκατομμύρια $ βοήθεια*.
 
Αυτοί είναι κανόνες κυρίες και κύριοι!!!
 
* Βεβαίως η οικονομική βοήθεια στην Δανία "έπιασε" τόπο και η χώρα αναπτύχθηκε πάρα πολύ, ενώ στην Ελλάδα τα χρήματα αυτά ουσιαστικά εξαφανίστηκαν (και έμειναν μόνο οι "εθνάρχες" και τα πολιτικά τζάκια της περιόδου εκείνης που μοίρασαν - μοιράστηκαν τα χρήματα). Γι' αυτό μάλλον και ουδέποτε οι πολιτικοί μας δεν παραπονέθηκαν για τον τρόπο και το ποσό χρηματοδότησης της χώρας. Τα δε μεγάλα εθνικά έργα - στόχοι, όπως δρόμοι (έγιναν πολύ αργότερα επί δικτατορίας και προσφάτως με ευρωπαϊκά κονδύλια), η αγροτική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση της χώρας, δεν έγιναν.