Επειδή περί κανόνων τώρα τελευταία ο λόγος, σας παρουσιάζω τους κανόνες των συμμάχων μας (αυτοί που τώρα μαζί με τους Γερμανούς μας κρίνουν ως μη ακολουθούντες κανόνων) και όπως αυτοί αποτυπώνονται στο περίφημο σχέδιο Μάρσαλ μεταξύ Δανίας και Ελλάδας και αφού αναλύσουμε τα δεδομένα των κρατών και τις επιπτώσεις του πολέμου σε αυτά!
Η Δανία με έκταση 43.094 km2 και περίπου τον μισό πληθυσμό πολιτών σε σχέση με την Ελλάδα, είχε στον Β' παγκόσμιο πόλεμο:
Α. Μηδέν (0) μέρες αντίστασης,
Β. Μηδέν (0) στρατιώτες νεκρούς,
Γ. Μηδέν τοις εκατό (0%) απώλεια πληθυσμού (γενικά αμάχους, στρατιώτες, πείνα, κακουχίες) και
Δ. Μηδέν (0) οικονομική ζημιά (μάλιστα ο Χίτλερ ανέπτυξε την βιομηχανία τους για να παράγουν όπλα και υποστήριξη για το Ράιχ).
Η Ελλάδα με έκταση 131.957 km2 και περίπου τον διπλάσιο πληθυσμό πολιτών σε σχέση με την Δανία, είχε στον Β' παγκόσμιο πόλεμο:
Α. 219 ημέρες αντίστασης,
Β. 88.300 στρατιώτες νεκρούς,
Γ. 10% απώλεια πληθυσμού (πείνα, μάχες, κακουχίες) και
Δ. πάνω από 300 δις ευρώ οικονομική ζημιά (ολικά με τόκους και αναγκαστικό κατοχικό δάνειο).
Έλαβαν:
Δανία 385 εκατομμύρια $ βοήθεια*.
Ελλάδα 366 εκατομμύρια $ βοήθεια*.
Αυτοί είναι κανόνες κυρίες και κύριοι!!!
* Βεβαίως η οικονομική βοήθεια στην Δανία "έπιασε" τόπο και η χώρα αναπτύχθηκε πάρα πολύ, ενώ στην Ελλάδα τα χρήματα αυτά ουσιαστικά εξαφανίστηκαν (και έμειναν μόνο οι "εθνάρχες" και τα πολιτικά τζάκια της περιόδου εκείνης που μοίρασαν - μοιράστηκαν τα χρήματα). Γι' αυτό μάλλον και ουδέποτε οι πολιτικοί μας δεν παραπονέθηκαν για τον τρόπο και το ποσό χρηματοδότησης της χώρας. Τα δε μεγάλα εθνικά έργα - στόχοι, όπως δρόμοι (έγιναν πολύ αργότερα επί δικτατορίας και προσφάτως με ευρωπαϊκά κονδύλια), η αγροτική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση της χώρας, δεν έγιναν.
