Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επί του προσφυγικού


Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

Το τελευταίο διάστημα οι πρόσφυγες και οι μετανάστες εξ' ανατολών, έχουν εγκλωβιστεί μέσα στην επικράτεια της χώρας μας, παρά την θέληση τους, διότι δεν τους επιτρέπεται η είσοδος σε άλλες χώρες. Το θέμα αυτό πλέον είναι μείζον.

Πολλές χώρες της Ευρώπης, εμμέσως πλην σαφώς κατηγορούν την χώρα μας πως υποδέχεται και μη πρόσφυγες, ότι εν πάση περιπτώσει υπάρχουν μετανάστες από άλλες χώρες πέραν της Συρίας, δηλαδή λαθραίοι μετανάστες που θα πρέπει να επαναπατριστούν. Απειλούν δε να επιστρέψουν στην Ελλάδα κάποιους από αυτούς που έχουν ήδη υποδεχθεί στις χώρες τους. Αν ισχύει αυτό ή όχι, οι χώρες της Ε.Ε. με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους διεθνείς κανόνες δικαίου μπορούν να το διευθετήσουν με μια κοινή γραμμή - απόφαση. Δεν μπορεί λοιπόν κάποιες χώρες να απορρίπτουν κάποιους πρόσφυγες ή μετανάστες, ως μη νόμιμους, ενώ αυτοί επέλεξαν την χώρα τους ως τόπο διαμονής τους, να τους επιστρέφουν - επιστρέψουν στην Ελλάδα και η Ελλάδα να τους θεωρεί νόμιμους και να μην τους επαναπατρίζει.  Έτσι, όσοι είναι να επαναπατριστούν να επαναπατριστούν με κοινή συμφωνία όλων των κρατών της Ε.Ε. και να μην υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Άρα οι κοινοί κανόνες με βάση το υφιστάμενο δίκαιο, μπορούν να επιλύσουν το θέμα αυτό.

Είναι γεγονός πως μέσω Βουλγαρίας, είναι πιο εύκολο (σε απόσταση, σε επικινδυνότητα και κόστος) να εισέλθει κάποιος από την Συρία στην Ευρώπη, παρά από το Αιγαίο, που υπάρχει και ο κίνδυνος πνιγμού και η οικονομική εκμετάλλευση των διακινητών. Παρόλα αυτά η Ελλάδα δέχεται συντριπτικά τον μεγαλύτερο όγκο προσφύγων - μεταναστών. Το θέμα αυτό έχει δύο παραμέτρους που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, είτε η Βουλγαρία - Τουρκία δεν τους επιτρέπουν να εισέλθουν από εκεί, κατά παράβαση των κανόνων δικαίου, είτε η Ελλάδα όντως επιτρέπει την διαμονή και είσοδο στην χώρα μεταναστών που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις εισόδου και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να διαλευκανθεί. Προσωπικά πιστεύω πως συμβαίνουν και τα δύο, οπότε η Ελλάδα είτε με πίεση προς Τουρκία - Βουλγαρία - Ευρώπη, είτε με επαναπατρισμό κάποιων μεταναστών που δεν πληρούν προδήλως κάποιες προϋποθέσεις να διαχειριστεί την κατάσταση. 

Ο αρμόδιος στην χώρα μας σε θέματα μετανάστευσης κ. Μουζάλας, σε δηλώσεις του ανέφερε λίγο - πολύ, πως οι χώρες αυτές που έκλεισαν τα σύνορα τους δεν υπέκυψαν ούτε στις πιέσεις του Πάπα, της κα. Μέρκελ και του Ο.Η.Ε., δεν πιστεύει πλέον πως θα υποκύψουν. Θεωρεί την Ειδομένη πλέον κλειστή ως πύλη εξόδου των Προσφύγων, οπότε όσοι έχουν ήδη εισέλθει στην χώρα μας και όσοι καθημερινά εισέρχονται σε αυτήν,  προσωρινά θα μείνουν στην Ελλάδα... Όμως κ. Πρόεδρε γνωρίζετε ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν το "Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού" και κάποιοι μάλλον τους έχουνε ξεχάσει, δεν τους έχουν μελετήσει ή τους αγνοούν. Η Ελλάδα δεν έχει μόνο την Ειδομένη ως συνοριακό σταθμό, έχει και τους Ευζώνους κ.α.π., έχει πολλά εκατοντάδες χιλιόμετρα συνοριακή γραμμή (με Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια). Αν η Αλβανία ή η FYROM, δεν δέχεται τους πρόσφυγες κατά παράβαση των Κανόνων του ΟΗΕ, να μην της επιτραπεί η είσοδος τους στην Ε.Ε. (με βέτο από Ελλάδα). Δεν είμαστε όλοι αφελείς σε αυτήν την χώρα και αξιώνουμε λύσεις προς όφελος της Ελλάδας και των Προσφύγων-Μεταναστών. Επίσης, ο ΟΗΕ, η Ε.Ε., η Γερμανία δεν είναι άβουλες, ανίσχυρες οντότητες που αρκούνται σε απλές συστάσεις ή σε "λεκτικές" πιέσεις, αλλά μπορούν και να επιβάλλουν τις απόψεις τους ακόμη και χωρίς το δίκαιο με το μέρος τους, πόσο μάλλον όταν έχουν δίκαιο (εκτός και αν η Ελλάδα και οι Πρόσφυγες έχουν άδικο). Τις επέβαλλαν δε ιστορικά και προσφάτως πολλές φορές στην χώρα μας, σε άλλες χώρες και τέτοιου είδους δικαιολογίες δεν πείθουν, αλλά μάλλον πλανούν.

Θεωρώ όλα τα παραπάνω είτε φαιδρά, είτε ευκόλως επιλύσιμα και σε κάθε περίπτωση διαχειρίσιμα. Το μόνο που απαιτείται από την Ελλάδα είναι η χρήση της κοινής λογικής, η διπλωματία και η θέληση - βούληση. Η δε βούληση είναι νομίζω η "Αχιλλέως πτέρνα" αυτού του κράτους και γι' αυτό ζητώ με την παρούσα την διαμεσολάβηση σας.

Κύριε Πρόεδρε, είμαι ένας απλός πολίτης και είστε ο πρώτος πολίτης της χώρας και πιστεύω πως και μόνο με αυτήν την ιδιότητα σας, αλλά και την χρήση του αξιώματος σας, μπορείτε να επηρεάσατε, να πληροφορήσετε, να πιέσετε ή και να απαιτήσετε πιο εύκολα, πιο άμεσα, πιο δραστικά και προς κάθε κατεύθυνση. Θα σας παρακαλέσω λοιπόν να πράξετε τα δέοντα, διότι κάποιοι είτε είναι ανίκανοι, είτε υποτιμούν την νοημοσύνη των πολιτών και των εγκλωβισμένων προσφύγων αυτής της χώρας.

Με τιμή,

Γιώργος Τασκασαπλίδης