Σε παλιές αμερικάνικες ταινίες του φαρ ουέστ, παρατηρούνταν η παρακάτω προπαγάνδα:
- Νίκησε το ιππικό, θρίαμβος!
- Νίκησαν οι Ινδιάνοι, σφαγή!
Στην σημερινή Ελλάδα, εμφανίζεται το εξής ανάλογο:
- Αν η γενοκτονία ολόκληρου λάου (επίσημα αναγνωρισμένη), αμφισβητείται από αξιωματούχο του κράτους (βουλευτή, δήμαρχο, υπουργό κ.α.), με μια δικαιολογία του τύπου (έφταιγαν και οι πόντιοι, δεν είναι έτσι, χέστηκα - το χρήμα να ρέει), τότε αυτός λέγεται δημοκράτης, διανοούμενος!
- Αν για την επίθεση π.χ. κατά του κ. Μπουτάρη, που έγινε από απλούς πολίτες, τολμήσει κάποιος να βρει - εκφράσει μια δικαιολογία (π.χ. προκαλούσε), τότε είναι φασιστοειδές, ναζί!
Για δύο κατακριτέες ενέργειες (γενοκτονία, προπηλακισμός), η ρητορική, αναφορά και η εύρεση δικαιολογίας δίδει στη μία περίπτωση επιβράβευση (σε κρατικούς αξιωματούχους) και στην άλλη κρίνονται υπερβολικά (οι απλοί πολίτες).
